روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۵۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ أَحْكَامِ السَّهْوِ فِي الصَّلَاة

و روي عنه عمار :

أَنَّ مَنْ سَلَّمَ فِي رَكْعَتَيْنِ مِنَ اَلظُّهْرِ أَوِ اَلْعَصْرِ أَوِ اَلْمَغْرِبِ أَوِ اَلْعِشَاءِ اَلْآخِرَةِ ثُمَّ ذَكَرَ فَلْيَبْنِ عَلَى صَلاَتِهِ وَ لَوْ بَلَغَ‏ اَلصِّينَ‏ وَ لاَ إِعَادَةَ عَلَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۴۳

عمّار گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس در ركعت دوّم نماز ظهر يا عصر يا عشاء سهوا سلام دهد، و بعد متذكّر شود كه دو ركعت آخر را فراموش كرده همان جا نماز خود را تمام كند (يعنى دو ركعت باقى مانده را بجا آورد) هر چند به سرزمين چين رسيده باشد و اعاده همه نماز لازم نيست. (گويند از مدينه تا چين با وسائل نقليه آن زمان حدود شش ماه راه بوده است).