روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۳۵
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ أَحْكَامِ السَّهْوِ فِي الصَّلَاة
و معني الخبر الذي روي :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۳۴ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۳۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳۵
و معنى آن خبرى كه روايت شده است «فقيه نماز خود را اعاده نمىكند» آن در شك ميان سه ركعت و چهار ركعت است در دو ركعت آخر نه در دو ركعت اوّل. و دو سجده سهو واجب نيست مگر بر كسى كه بنشيند در موضعى كه بايد بايستد يا بايستد در جايى كه بايد بنشيند، يا ترك تشهّد كرده باشد، يا نداند زياد كرده يا كم كرده است. و اين دو سجده پس از فراغ از سلام نماز است چه زياد كرده باشد چه كم.