روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۹۲
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ التَّعْقِيب
و قال ابو جعفر ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۹۱ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۹۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۰۷
امام محمّد باقر عليه السّلام فرمود: در پى هر نمازى اين دعا را ميخوانى: «اللّهمّ اهدني من عندك و أفض عليّ من فضلك، و انشر عليّ من رحمتك، و انزل عليّ من بركاتك» (يعنى: خداوندا از نزد خود و با هدايت خود مرا راهنمائى و هدايت فرما، و از فضل خود انوار معرفت و مكاشفت را بر من فايض گردان، و از رحمت خود بر من بگستران (يعنى مرا مشمول رحمت خود بگردان)، و از بركات خود بر من فرو ريز يا بر سرم ببار).