روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۲۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْأَذَانِ وَ الْإِقَامَةِ وَ ثَوَابِ الْمُؤَذِّنِين

و روي زراره عن ابي جعفر ع انه قال :

إِنَّ أَدْنَى مَا يُجْزِي مِنَ اَلْأَذَانِ أَنْ يَفْتَتِحَ اَللَّيْلَ بِأَذَانٍ وَ إِقَامَةٍ وَ يَفْتَتِحَ اَلنَّهَارَ بِأَذَانٍ وَ إِقَامَةٍ وَ يُجْزِيكَ فِي سَائِرِ اَلصَّلاَةِ إِقَامَةٌ بِغَيْرِ أَذَانٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۳۵

زراره از امام باقر عليه السّلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود: كمترين دفعات نماز كه مجزى و كافى است أذان بگويند آنست كه شب را با أذان و اقامه‏اى افتتاح كنند، و روز را هم با أذان و اقامه‏اى بگشايند، ديگر در ساير نمازها كافى است كه فقط اقامه بگوئى بدون اذان. و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله در روز عرفه نماز ظهر و عصر را با هم بجا آورد و براى هر دو يك أذان و دو اقامه گفت، و نيز ميان مغرب و عشا با يك أذان و دو اقامه جمع كرد (يعنى بدون آنكه فاصله قابل توجّهى ميان دو نماز اندازد همزمان هر دو را بجا آورد، به اين ترتيب كه نماز مغرب را به تأخير انداخت، آنگاه مغرب و عشاء را با هم خواند، و قسمت اخير كه مربوط به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بود مؤلّف از اخبار ديگرى مانند حديث معاوية بن عمّار استفاده كرده و كلام خود او است نه دنباله خبر زراره يا خبر مستقل ديگرى).