روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۰۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْقِبْلَة

و قال رجل للصادق ع :

إِنِّي أَكُونُ فِي اَلسَّفَرِ وَ لاَ أَهْتَدِي إِلَى اَلْقِبْلَةِ بِاللَّيْلِ فَقَالَ أَ تَعْرِفُ اَلْكَوْكَبَ اَلَّذِي يُقَالُ لَهُ اَلْجَدْيَ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ فَاجْعَلْهُ عَلَى يَمِينِكَ وَ إِذَا كُنْتَ عَلَى طَرِيقِ اَلْحَجِّ فَاجْعَلْهُ بَيْنَ كَتِفَيْكَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۵

شخصى به امام صادق عليه السّلام عرض كرد: بسيار اتّفاق مى‏افتد كه من در حال سفر هستم و شب هنگام به جانب قبله راهى نمى‏يابم چه كنم؟ آن حضرت فرمود: آيا ستاره‏اى را كه به آن جدى ميگويند مى‏شناسى؟ گفتم: آرى، فرمود: آن ستاره را در سمت راست خود قرار ده (بگونه‏اى بايست كه آن ستاره در سمت راست‏ تو باشد در اين صورت رو به قبله ايستاده‏اى) و هر گاه در راه حج باشى يعنى در سفر حجاز باشى آن ستاره را در ميان دو كتف خود گير در چنين حالى رو به قبله خواهى بود. شرح: «اين خبر حكمش اطلاق ندارد و براى كسانيست كه اهل ايران يا عراق ميباشند و احتمالا راوى محمد بن مسلم ثقفى است كه خود عراقى است و از قبله بلادش سؤال كرده نه از قبله همه دنيا».