روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۳۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى الْمَيِّت

: 

وَ كَانَ‏ عَلِيٌّ ع‏ إِذَا صَلَّى عَلَى اَلرَّجُلِ وَ اَلْمَرْأَةِ قَدَّمَ اَلْمَرْأَةَ وَ أَخَّرَ اَلرَّجُلَ وَ إِذَا صَلَّى عَلَى اَلْعَبْدِ وَ اَلْحُرِّ قَدَّمَ اَلْعَبْدَ وَ أَخَّرَ اَلْحُرَّ وَ إِذَا صَلَّى عَلَى اَلْكَبِيرِ وَ اَلصَّغِيرِ قَدَّمَ اَلصَّغِيرَ وَ أَخَّرَ اَلْكَبِيرَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۳

امير المؤمنين عليه السّلام را رسم چنين بود كه هر گاه بر مرد و زن بطور جمعى نماز ميخواند زن را مقدّم ميداشت به طرف قبله و مرد را مؤخر و پشت زن قرار ميداد و هر گاه بر بنده و آزاد با هم يك نماز ميخواند، بنده را در عقب آزاد و بسوى قبله قرار ميداد و آزاد به جانب نماز امام بود و هر گاه بر بزرگسالان و خردسالان نماز ميگزارد طفل را مقدم ميداشت به جانب قبله و بالغ را به جانب خود مؤخّر ميداشت.