روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۹۳۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْمَيِّت

و سال عبد الله بن سنان ابا عبد الله ع :

عَنِ اَلرَّجُلِ أَ يَصْلُحُ لَهُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى اِمْرَأَتِهِ حِينَ تَمُوتُ أَوْ يَغْسِلُهَا إِنْ لَمْ يَكُنْ عِنْدَهَا مَنْ يَغْسِلُهَا وَ اَلْمَرْأَةِ هَلْ تَنْظُرُ إِلَى مِثْلِ ذَلِكَ مِنْ زَوْجِهَا حِينَ يَمُوتُ فَقَالَ لاَ بَأْسَ بِذَلِكَ إِنَّمَا يَفْعَلُ ذَلِكَ أَهْلُ اَلْمَرْأَةِ كَرَاهِيَةَ أَنْ يَنْظُرَ زَوْجُهَا إِلَى شَيْ‏ءٍ يَكْرَهُونَهُ مِنْهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۰

عبد اللَّه بن سنان از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد آيا جايز است مرد، هنگامى كه زنش از دنيا رفت به او نظر كند؟ يا اگر زنى آنجا نباشد كه او را غسل دهد، مرد خود زنش را غسل دهد؟ و همچنين آيا هنگامى كه زنى شوهرش از دنيا رفت ميتواند به بدن او نگاه كند؟ آن حضرت فرمود: اين كار اشكالى ندارد ولى اين ممانعت‏ را كسان زن ميكنند بخاطر اينكه دوست ندارند در بدن زن خود نظرش بچيزى افتد كه ايشان از آن كراهت دارند. (فقهاء در باره جواز غسل دادن مرد زن خود را بعد از فوت اختلاف دارند و اغلب از زير پوشش جايز ميدانند و عمده اختلاف در مورد افتادن نظر زوج است بر عورت همسرش كه آيا جايز است يا نه؟ و روايات بر عدم جواز دلالت دارد).