روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۸۰
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ دُخُولِ الْحَمَّامِ وَ آدَابِهِ وَ مَا جَاءَ فِي التَّنْظِيفِ وَ الزِّينَة-تَقْلِيمُ الْأَظْفَارِ وَ أَخْذُ الشَّارِبِ وَ الْمَشْط
:
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۷۹ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۸۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۷۸
امير المؤمنين عليه السّلام در چيدن موى سپيد اشكالى نميدانستند ولى كندن آن را مكروه ميداشتند. نهى از كندن موى سفيد نهى بمعنى كراهت است نه نهى تحريمى زيرا: