روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۷۵
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ دُخُولِ الْحَمَّامِ وَ آدَابِهِ وَ مَا جَاءَ فِي التَّنْظِيفِ وَ الزِّينَة-تَقْلِيمُ الْأَظْفَارِ وَ أَخْذُ الشَّارِبِ وَ الْمَشْط
و قال الصادق ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۷۴ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۷۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۷۷
و امام صادق عليه السّلام فرمود: با دست خود ريشت را ميگيرى آنچه زيادى ماند (يعنى وقتى ريشت را در ميان مشت گرفتى آنچه از دست مشت كرده بيرون ماند) آن را ميچينى.