روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۶۶
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّيَمُّم
و سال عبد الله بن سنان ابا عبد الله ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۶۵ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۶۷ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۴
عبد اللَّه بن سنان از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد: در مورد مردى كه در شب سرد جنب گردد و بترسد كه اگر غسل كند از سرما تلف شود چه كند؟ آن حضرت فرمود: تيمم كند و نماز گزارد و هنگامى كه از سرما ايمن مىشود آن نماز را اعاده كند. و هر گاه شخص در حالى باشد كه جز به گل دسترسى نداشته باشد به همان گل تيمّم ميكند كه خداوند تبارك و تعالى به پذيرفتن عذر بندگان از ديگران سزاوارتر است البته هر گاه با آن شخص جامه خشك يا نمدى نباشد كه بتواند آن را تكان داده و با غبار آن تيمّم نمايد. و كسى كه در ميان انبوه جمعيّت روز جمعه و يا روز عرفه قرار گرفت و از فراوانى مردم نتوانست از مسجد خارج شود تا وضو بگيرد، بايد تيمّم كند و همراه با جمعيّت نماز بخواند و وقتى فارغ شد نماز را اعاده كند. و اگر كسى كه با خود آب دارد ولى فراموش كرده با تيمّم نماز بخواند، سپس پيش از اينكه وقت نماز تمام شود بيادش آيد بايد وضو بگيرد و دوباره نماز بخواند. و هر كس در مسجدى از مساجد جنب شد بايد از آنجا خارج شده و غسل كند، مگر آنكه در مسجد الحرام يا در مسجد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله محتلم شود كه اگر در يكى از اين دو مسجد محتلم شد تيمّم كند و بعد خارج شود و جز با داشتن تيمّم در آن دو جا قدم برندارد.