روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۵۸۹
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ ارْتِيَادِ الْمَكَانِ لِلْحَدَثِ وَ السُّنَّةِ فِي دُخُولِهِ وَ الْآدَابِ فِيهِ إِلَى الْخُرُوجِ مِنْه
و في خبر اخر :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۵۸۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۵۹۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۰
و در خبرى ديگر آمده است: بهنگام قضاى حاجت رو بماه و پشت بآن مكن. و هر كس در هنگام بول يا غائط كردن رو بقبله كرده و سپس متوجّه شده و به احترام قبله از آن منحرف شود و روى بسوى ديگر كند، از جاى خود بر نمىخيزد مگر اينكه خداوند او را مورد بخشايش قرار ميدهد (يعنى هنوز از جاى برخاسته خداوند او را مىبخشد).