روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۷
آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة
محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن ابن سنان عن ابي الجارود عن ابي جعفر ع قال :
الکافی جلد ۸ ش ۴۶ | حدیث | الکافی جلد ۸ ش ۴۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۲۳
ابو الجارود از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: رسول خدا (ص) فرموده: هر كه تفحص كند نيابد (ابن اثير گويد: يعنى هر كه تفحص كند- براى پيدا كردن دوست صميمى- آنچه خواهد نيابد زيرا خير در مردم بندرت يافت شود) و هر كه صبر و شكيبائى براى پيشآمدهاى ناگوار روزگار آماده نكرده باشد درماند، و هر كه بمردم بد گويد باو بد گويند، و هر كه ايشان را واگذارد آنها او را وانگذارند، كسى عرضكرد: اى رسول خدا پس من چه بكنم؟ فرمود: از آبروى خود بآنها قرض بده براى روز نيازت. (ابن اثير گويد: يعنى اگر كسى بتو بد گفت تو در مقابل باو بد مگو و صبر كن و آن را قرضى در ذمه او قرار ده تا در روز نيازمنديت يعنى روز قيامت آن را از او بازستانى).
حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى, ۱۲۰
امام باقر عليه السّلام به نقل از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم مىفرمايد: هر كه وارسى كند از كف نهد [جزرى مىگويد: مقصود آن است كه هر كس در پى تفتيش احوال مردم برآيد آنچه پسند اوست درنيابد، زيرا خير در مردم كم است] و هر كه براى ناگواريهاى روزگار، شكيبايى در پيش نگيرد درماند، و هر كه به مردم قرض دهد، بدو قرض دهند، و هر كه مردم را ترك كند دست از او بشويند. عرض شد: يا رسول اللَّه! پس چه كنم؟ فرمود: از آبروى خويش براى روز نيازمنديت بديشان وام ده.