روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۵۵
آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة
حدثنا محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن الحسين بن سعيد عن علي بن النعمان عن عبد الله بن مسكان عن عبد الرحيم القصير قال :
الکافی جلد ۸ ش ۴۵۴ | حدیث | الکافی جلد ۸ ش ۴۵۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۲۲
عبد الرّحيم قصير گويد: بامام باقر عليه السّلام عرضكردم: براستى مردم وحشت ميكنند از اينكه ما ميگوئيم: مردم (پس از پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله) مرتد شدند (و حاضر نيستند بآسانى اين مطلب را بپذيرند)؟ فرمود: اى عبد الرحيم همانا مردم پس از رحلت رسول خدا (ص) بدوران جاهليت بازگشتند، و انصار مدينه (گرچه) كناره گرفتند (و در آغاز كار حاضر بخلافت با ابو بكر نشدند) ولى (با اين حال) براه درستى نرفتند، آنها با سعد بن عباده بيعت كردند و همان (شعارها و) رجزهاى جاهليت را بر زبان مىآوردند و ميگفتند: اى سعد توئى مايه اميد، كه دو گيسويت روى شانه ريخته، و دشمنت (كه تو را بشعر هجو كند) مطرود و رانده است.
حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى, ۳۴۵
عبد الرحيم قصير مىگويد: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم: همانا مردم از اين سخن مىهراسند كه ما مىگوييم: مردم مرتد شدند. امام عليه السّلام فرمود: اى عبد الرّحيم! همانا مردم پس از رحلت پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم به دوران جاهليّت بازگشتند و انصار مدينه كناره گرفتند ولى به راه درستى نرفتند، آنها با سعد بن عباده بيعت كردند و همان رجزهاى جاهليّت را تكرار مىكردند و مىگفتند: اى سعد! تويى مايه اميد كه دو گيسويت روى شانهات ريخته و دشمنت مطرود و رانده است.