روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۱۴

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عنه عن علي بن حديد عن مرازم عن ابي عبد الله ع :

أَنَّ رَجُلاً أَتَى‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ إِنِّي أُصَلِّي فَأَجْعَلُ بَعْضَ صَلاَتِي لَكَ فَقَالَ ذَلِكَ خَيْرٌ لَكَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ فَأَجْعَلُ نِصْفَ صَلاَتِي لَكَ فَقَالَ ذَلِكَ أَفْضَلُ لَكَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ فَإِنِّي أُصَلِّي فَأَجْعَلُ كُلَّ صَلاَتِي لَكَ فَقَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ إِذاً يَكْفِيَكَ اَللَّهُ مَا أَهَمَّكَ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاكَ وَ آخِرَتِكَ ثُمَّ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنَّ اَللَّهَ كَلَّفَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ مَا لَمْ‏ يُكَلِّفْهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِهِ كَلَّفَهُ أَنْ يَخْرُجَ عَلَى اَلنَّاسِ كُلِّهِمْ وَحْدَهُ بِنَفْسِهِ إِنْ لَمْ يَجِدْ فِئَةً تُقَاتِلُ مَعَهُ وَ لَمْ يُكَلِّفْ هَذَا أَحَداً مِنْ خَلْقِهِ قَبْلَهُ وَ لاَ بَعْدَهُ ثُمَّ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ فَقََاتِلْ فِي سَبِيلِ اَللََّهِ لاََ تُكَلَّفُ إِلاََّ نَفْسَكَ‏ ثُمَّ قَالَ وَ جَعَلَ اَللَّهُ أَنْ يَأْخُذَ لَهُ مَا أَخَذَ لِنَفْسِهِ فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَ‏ مَنْ جََاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثََالِهََا وَ جُعِلَتِ اَلصَّلاَةُ عَلَى‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ بِعَشْرِ حَسَنَاتٍ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۹۴

مرازم از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: مردى بنزد رسول خدا (ص) آمده عرضكرد: من دعا ميكنم و قسمتى از دعاى خود را مخصوص تو قرار ميدهم؟ فرمود: اين براى تو خير است، عرضكرد: اى رسول خدا من نيمى از دعاى خود را مخصوص تو قرار دهم؟ فرمود: اين براى تو بهتر است، عرضكرد: اى رسول خدا من دعا ميكنم و همه دعايم را مخصوص تو گردانم؟ رسول خدا (ص) فرمود: در اين صورت خداوند مهم تو را از كارهاى دنيا و آخرتت كفايت كند. سپس امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا خداوند برسول خود (ص) تكليف فرمود آنچه را بهيچ يك از خلق خود تكليف نكرد، او را مكلف ساخت تا اگر همراهانى براى مبارزه (با دشمنان خدا و كفار) پيدا نكرد خود به تنهائى در برابر همه مردم قيام كند، و بهيچ يك از خلق خود نه پيش از آن حضرت و نه بعد از او چنين تكليفى نفرمود، سپس اين آيه را خواند: «پيكار كن در راه خدا كه بر هيچ كس جز بر نفس خويش مكلف نيستى» (سوره نساء آيه ۸۴)، و خداوند مقرر فرموده كه براى او همان عهدى را بگيرد كه براى خويشتن گرفته (يعنى در چند برابر كردن اعمالى كه كسى براى آن حضرت انجام دهد) پس خداى عز و جل فرمود: «هر كه حسنه‏اى بياورد ده برابر آن پاداش دارد» (سوره انعام آيه ۱۶۱) و دعا (يا درود) بر رسول خدا (ص) نيز ده حسنه پاداش دارد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۲۴

مرازم از امام صادق عليه السّلام نقل مى‏كند كه فرمود: مردى نزد پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم آمد و عرض كرد: اى پيامبر! من دعا مى‏كنم و بخشى از دعايم را به تو اختصاص مى‏دهم.حضرت صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: اين براى تو موجب نيكى است. او عرض كرد: يا رسول اللَّه! پس من نيمى از دعايم را براى تو قرار دهم؟ حضرت صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: اين براى تو بهتر است.عرض كرد: يا رسول اللَّه! بنا بر اين همه دعايم را به تو اختصاص مى‏دهم؟ پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: در اين صورت خداوند امور مهمه دنيوى و اخروى تو را بسنده خواهد بود. سپس امام صادق عليه السّلام مى‏فرمايد: همانا خداوند به رسول خود آن چيزى را تكليف كرد كه هيچ يك از خلايقش را بدان تكليف نكرده بود؛ او را تكليف كرد كه اگر گروه رزمنده همراهى نيابد، خويش بتنهايى به عرصه نبرد درآيد و حال آنكه هيچ كس از پيشينيان و پسينيان را چنين تكليفى نكرد، سپس اين آيه را تلاوت فرمود: فَقاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ «۱» سپس فرمود: خداوند مقرر كرد كه براى او همان عهدى را بگيرد كه براى خويشتن گرفته و لذا خداوند مى‏فرمايد: مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها «۲» پس دعا براى پيامبر ده حسنه پاداش دارد. __________________________________________________

(۱) «در راه خدا پيكار كن كه بر هيچ كس جز بر نفس خويش مكلّف نيستى.» (سوره نساء/ آيه ۸۴).
(۲) «هر كس كار نيكى كند ده چندان آن از آن اوست» (سوره انعام/ آيه ۱۶۰).