روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۰۸
آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة
علي بن ابراهيم عن ابيه و علي بن محمد جميعا عن القاسم بن محمد عن سليمان بن داود المنقري عن حفص بن غياث قال قال ابو عبد الله ع :
الکافی جلد ۸ ش ۱۰۷ | حدیث | الکافی جلد ۸ ش ۱۰۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۰۹
حفص بن غياث گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه يكى از شما بخواهد (دعايش باجابت رسد و) هر چه از خدا خواهد باو بدهد بايد از مردم يكسره اميدش را قطع كند، و هيچ اميدى نداشته باشد جز بدان چه در نزد خداى عز ذكره است، و چون خداى عز و جل چنين حالى از دل او بيند هر چه از او بخواهد باو عطا كند، پس خودتان حساب خود را بكشيد پيش از آنكه حسابتان را بكشند، زيرا براى قيامت پنجاه موقف (بازداشتگاه) است كه مقدار هر موقفى هزار سال است. سپس اين آيه را خواند: «در روزى كه اندازهاش هزار سال است از آنها كه شمار ميكنيد» (سوره سجده آيه ۵).
حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى, ۱۸۴
حفص بن غياث مىگويد: امام صادق عليه السّلام مىفرمايد: هر گاه يكى از شما تصميم بگيرد از خدايش چيزى نخواهد مگر آنچه خود به او عطا كند بايد از هر آنچه مردم دارند نوميد گردد و اميدى جز بخداى سبحان نداشته باشد، پس هر گاه خداوند عزّ و جلّ اين را از قلب او بداند چيزى از خدا نخواهد مگر آنكه به وى عطا كند. پس شما خود را محاسبه كنيد پيش از آنكه محاسبهتان كنند، زيرا در قيامت پنجاه بازداشتگاه است كه درنگ در هر كدام هزار سال به طول مىانجامد، و سپس اين آيه را خواند: فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ «۲». __________________________________________________
(۲) «در روزى كه مقدارش- آنچنان كه شما [آدميان] برمىشماريد- هزار سال است به سوى او بالا مىرود» (سوره سجده/ آيه ۵).