روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۹۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن ابن بكير قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ فِي قَوْلِ‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ إِذَا زَنَى اَلرَّجُلُ فَارَقَهُ رُوحُ اَلْإِيمَانِ قَالَ هُوَ قَوْلُهُ‏ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ‏ ذَاكَ اَلَّذِي يُفَارِقُهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۴۳

از ابن بكير كه گويد: به امام باقر (ع) گفتم: چه فرمائى در باره فرموده رسول خدا (ص) كه: چون مرد زنا كند، روح ايمان از او جدا شود، فرمود: مقصود از آن فرموده خدا است (۲۲ سوره مجادله): «و كمك كند آن را به روحى از طرف خدا» اين است روحى كه از او جدا شود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۸۳

ابن بكير گويد: بامام باقر عليه السّلام عرضكردم: چه ميفرمائى در باره قول رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله كه: «چون مرد زنا كند روح ايمان از او جدا شود» فرمود: اين همان فرموده خداست كه (در آيه ۲۲ سوره مجادله فرمايد:) «و آنها را به روحى از جانب خود تقويت كرد» اينست روحى كه از او جدا مى‏شود (بحديث ۲۴۰۱ رجوع شود).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۷۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از ابن‏فضّال، از ابن‏بكير روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام محمد باقر عليه السلام عرض كردم كه: در قول رسول خدا صلى الله عليه و آله است كه: «مرد چون زنا كند، روح ايمان از او مفارقت مى‏كند». فرمود كه: «آن قول خدا است كه: «وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ» «۱». و اينك، همان است كه از او مفارقت مى‏كند». __________________________________________________

(۱). مجادله، ۲۲.