روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۱۷
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن عثمان النوا عمن ذكره عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۹۱۶ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۹۱۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۹۱
از امام صادق (ع)، فرمود: به راستى خدا عزّوجل مؤمن را به هر بلا گرفتار كند و به هر مرگى بميراند ولى او را به بىخردى و ديوانگى گرفتار نكند، آيا نبينى كه خدا چگونه ابليس را بر مال و جان و بر خاندان ايّوب و بر هر چيز او مسلط كرد و او را بر خِرد وى چيره نساخت؟ خردش را به او واگذارد تا خدا را با آن بيگانگى بپرستد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۵۶
امام صادق عليه السّلام فرمود: خداى عز و جل مؤمن را بهر بلائى مبتلا كند و بهر مرگى بميراند. ولى برفتن عقلش مبتلا نكند، مگر ايوب را نمىبينى كه خدا چگونه شيطان را بر مال و فرزند و همسر او و هر چه داشت مسلط كرد، ولى بر عقلش مسلط نكرد، تا با آن خدا را بيگانگى بپرستد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۲۳
محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از محمد بن سنان، از عثمان نوا، از آنكه او را ذكر كرده، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «به درستى كه خداى عز و جل مؤمن را به هر بليّهاى مبتلى مىگرداند، و او را به هر نوع مردنى مىميراند، و او را مبتلى نمىكند به آنكه عقلش برود و ديوانهاى شود. آيا ايّوب را نمىبينى كه چگونه شيطان بر مال و بر فرزندان و بر اهل او و بر هر چيزى كه از او بود مسلّط شد، و بر عقلش مسلّط نشد؛ بلكه عقل از برايش وا گذاشته شد، تا به آن خدا را به يگانگى پرستش كند!؟».