روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۲۶
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن ابي محمد الوابشي قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۷۲۵ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۷۲۷ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۸۹
ابو محمد وابشى گويد: خدمت امام صادق عليه السّلام از اصحاب ما (شيعيان) ياد شد، من گفتم: من صبحانه و شامى نخورم مگر با دو تن و سه تن كمتر و بيشتر از آنها، امام صادق عليه السّلام فرمود: فضيلت آنها بر تو بيش از فضيلت تو بر آنهاست. عرضكردم: قربانت، چگونه چنين است، در صورتى كه من خوراك خودم را بآنها خورانم و از مالم بآنها انفاق كنم و عيالم را خدمتگزارشان سازم؟! فرمود: آنها چون وارد شوند همراه روزى بسيارى از جانب خداى عز و جل وارد شوند و چون خارج گردند، آمرزش را براى تو بجا گذارند.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۰۹
على بن ابراهيم، از پدرش، از ابنابىعمير، از ابومحمد وابشى روايت كرده است كه: در نزد امام جعفر صادق عليه السلام ذكر اصحاب ما شد. من گفتم كه: هرگز چاشت و شام نمىخورم، مگر آنكه دو كس و سه كس و كمتر و بيشتر از ايشان با من است. حضرت عليه السلام فرمود كه: «فضل ايشان بر تو عظيمتر است از فضل تو بر ايشان». عرض كردم كه: فداى تو گردم! اين امر چگونه است با آنكه من طعام خود را به ايشان مىخورانم و از مال خود برايشان انفاق مىكنم و عيالم را خادم ايشان مىگردانم؟ فرمود: «زيرا كه ايشان چون داخل مىشوند و به سوى تو مىآيند، داخل مىشوند با روزى بسيارى از جانب خداى عز و جل، و چون بيرون روند، با مغفرت تو بيرون مىروند».
