روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۲۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن ابيه عن حماد عن ابراهيم عن ابي حمزه عن علي بن الحسين ع قال :

مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً مِنْ جُوعٍ أَطْعَمَهُ اَللَّهُ مِنْ ثِمَارِ اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ سَقَى مُؤْمِناً مِنْ ظَمَإٍ سَقَاهُ اَللَّهُ مِنَ اَلرَّحِيقِ اَلْمَخْتُومِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۹۷

از على بن الحسين (ع) فرمود: هر كه مؤمنى را در گرسنگى اطعام كند، خدايش از ميوه‏هاى بهشت بخوراند و هر كه مؤمن تشنه‏اى را سيراب كند، خدايش از شراب سربسته بهشت بنوشاند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۸۸

على بن الحسين عليهما السّلام فرمود: هر كه مؤمنى را از گرسنگى سير كند، خدايش از ميوه‏هاى بهشت خوراند و هر كه مؤمن تشنه‏ئى را آب دهد، خدايش از شراب بهشتى سر بمهر بنوشاند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۰۷

از او، از پدرش، از حمّاد، از ابراهيم، از ابوحمزه، از حضرت على بن الحسين عليهما السلام روايت است كه فرمود: «هر كه مؤمنى را طعام دهد از گرسنگى، خدا او را از ميوه‏هاى بهشت طعام دهد. و هر كه مؤمنى را آب دهد از تشنگى، خدا او را از شراب سر به مُهر بهشت آب دهد».