روایت:الکافی جلد ۲ ش ۵۶۳
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
ابو علي الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۵۶۲ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۵۶۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۷۱
فرمود: مردى نزد رسول خدا (ص) آمد و گفت: يا رسول اللَّه! به راستى من شوق به جهاد دارم و در آن با نشاط و نيرومندم. گويد: پيغمبر فرمود: پس در راه خدا جهاد كن زيرا اگر كشته شوى پيش خدا زندهاى و روزى خورى و اگر در راه بميرى اجر تو بر عهده خدا است و اگر برگردى از گناهان پاك شدى چون روزى كه زائيده شدى عرض كرد: يا رسول اللَّه، به راستى براى من پدر و مادر پيرى هستند و معتقدند كه به من انس دارند و بد دارند كه من از نزد آنها براى جهاد بيرون روم، رسول خدا (ص) فرمود: پس با پدر و مادرت بمان كه سوگند بدان كه جان من در دست او است هر آينه يك شبانه روز مأنوس بودن آنان با تو بهتر است از جهاد يك سال.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۳۳
و فرمود: مردى خدمت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله آمد و عرضكرد: يا رسول اللَّه؟ من بجهاد علاقه دارم و نسبت بآن با نشاطم، پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: پس در راه خدا جهاد كن كه اگر كشته شوى نزد خدا زنده خواهى بود و روزى داده شوى و اگر بميرى پاداشت بعهده خدا باشد، و اگر (از ميدان جنگ) باز گردى، از گناهان پاك شوى مانند روزى كه متولدشدهاى. عرضكرد: يا رسول اللَّه! من پدر و مادرى پيرى دارم كه بگمان خود بمن انس گرفتهاند و از رفتنم بجهاد كراهت دارند. رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: در اين صورت ملازم پدر و مادرت باش. سوگند بآن كه جانم در دست اوست: مأنوس بودن يك شبانه روز آنها با تو از جهاد يك سال بهتر است.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۰۷
ابوعلى اشعرى، از محمد بن سالم، از احمد بن نضر، از عمرو بن شمر، از جابر، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «مردى به خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد كه: يا رسول اللَّه! من در جهاد رغبت دارم و به آن شاد و خرّم مىشوم». حضرت فرمود كه: «رسول خدا صلى الله عليه و آله به آن مرد فرمود: پس در راه خدا جهاد كن؛ زيرا كه تو اگر شهيد شوى، زنده خواهى بود در نزد خدا و روزى داده مىشوى- يعنى از ميوههاى بهشت-، و اگر بميرى، مزدت بر خدا واقع شده كه آن را به تو عطا فرمايد؛ مانند چيزى كه واجب باشد. و اگر برگردى، برگردى از گناهان و از آنها پاك شوى، چنانچه از مادر متولّد شدهاى. عرض كرد كه: يا رسول اللَّه! پدر و مادر پيرى دارم كه گمان مىكنند و چنان مىدانند كه ايشان به من انس دارند، و بيرون رفتن مرا ناخوش دارند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: چون چنين است، با پدر و مادر قرار و آرام گير. پس سوگند ياد مىكنم به آن خدايى كه جانم به دست قدرت او است، كه هر آينه انس ايشان با تو، روزى و شبى، ازجهاد يكساله بهتر است».