روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴۱۹
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن هشام بن سالم عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۴۱۸ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۴۲۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۷۱
از امام صادق (ع) فرمود: على بن الحسين (ع) بر گرفتاران به خوره گذر كرد و سوار بر الاغى بود و آنها چاشت مىخورند و از او دعوت به چاشت كردند، در پاسخ فرمود: هلا به راستى كه اگر روزهدار نبودم اين كار را مىكردم و چون به خانه خود رفت، فرمان داد خوراكى بسازند و خوب بسازند و از آنها دعوت كرد و نزد او چاشت خوردند و خود با آنها چاشت خورد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۸۷
امام صادق عليه السّلام فرمود: على بن الحسين صلوات اللَّه عليهما گذرش بر جذاميان افتاد، حضرت سوار الاغش بود و آنها صبحانه مىخوردند. امام را به صبحانه دعوت كردند، فرمود: اگر روزه نميداشتم ميپذيرفتم، و چون بمنزلش رفت، دستور فرمود غذائى لذيذ و خوب بسازند، سپس براى سبحانه از آنها دعوت كرد و خود هم با آنها صبحانه خورد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۲۱
على بن ابراهيم، از پدرش، از ابنابىعمير، از هشام بن سالم، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «حضرت على بن الحسين عليهما السلام به جماعتى گذشت كه خوره داشتند. و آن حضرت بر الاغ خويش سوار بود و آن جماعت چاشت مىخوردند؛ پس آن حضرت را به چاشت خوردن دعوت نمودند و تكليف كردند كه با ايشان طعام تناول فرمايد. فرمود: اگر نه اين بود كه من روزه دارم، هر آينه [تناول] مىكردم و با شما چاشت مىخوردم؛ پس در هنگامى كه به منزل خويش رسيد، امر فرمود كه طعامى بسازند، و شروع شد به ساختن طعام. و امر فرمود كه در باب آن سعى بليغى به عمل آورند و نيكو بسازند. بعد از آن ايشان را طلبيد، و در نزد آن حضرت چاشت خوردند و حضرت با ايشان چاشت ميل فرمود».