روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۲۷
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن ابن محبوب عن هشام بن سالم عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۲۲۶ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۲۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۵۹
از امام صادق (ع) فرمود: به راستى بنده مؤمن فقير مىگويد: پروردگارا به من روزى بده تا چنان و چنين از احسان و كار خير كنم و چون خدا بداند كه راست مىگويد، براى او همان مزد را بنويسد كه اگر آن كار را مىكرد، به راستى خدا واسع و كريم است.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۳۵
امام صادق عليه السّلام فرمود: بنده مؤمن فقير ميگويد: پروردگارا بمن (مال و ثروت) روزى كن تا از احسان و راههاى خير چنين و چنان كنم. (مسجد بسازم و اطعام دهم و به بينوايان كمك كنم) و چون خداى عز و جل بداند نيتش صادق است و راست ميگويد، براى او همان أجر و پاداش را نويسد كه اگر انجام ميداد مينوشت، همانا خدا وسعت بخش و كريم است.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۳۳
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد، از ابنمحبوب، از هشام بن سالم، از ابوبصير، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «به درستى كه بنده مؤمنِ فقير مىگويد: اى پروردگار من! مرا روزى كن تا آنكه چنين و چنين از نيكى و راههاى خير را به جا آورم؛ پس هر گاه خداى عز و جل اين را از او بداند، با صدق نيّت كه در دلش چنين بوده و غير از رضاى خدا چيزى از امور دنيا در نظر نداشته، خدا از برايش از مزد مىنويسد، مانند آنچه از برايش مىنوشت، اگر آن را به عمل مىآورد. به درستى كه خدا صاحب وسعت و كرم است».