روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۲۳۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الْعِشْرَة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن القاسم بن يحيي عن جده الحسن بن راشد عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ عَطَسَ ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى قَصَبَةِ أَنْفِهِ ثُمَّ قَالَ‏ اَلْحَمْدُ لِلََّهِ رَبِّ اَلْعََالَمِينَ‏ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْداً كَثِيراً كَمَا هُوَ أَهْلُهُ وَ صَلَّى اَللَّهُ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ اَلنَّبِيِ‏ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ خَرَجَ مِنْ مَنْخِرِهِ اَلْأَيْسَرِ طَائِرٌ أَصْغَرُ مِنَ اَلْجَرَادِ وَ أَكْبَرُ مِنَ اَلذُّبَابِ حَتَّى يَسِيرَ تَحْتَ اَلْعَرْشِ يَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ لَهُ إِلَى‏ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۴۷

از امام صادق (ع)، فرمود: هر كه عطسه زند و سپس دستش را بر تيغه بينى خود نهد و بگويد: « الحمد للَّه رب العالمين (الحمد للَّه) حمداً كثيراً كما هو اهله و صلى اللَّه على محمد النبىّ و آله و سلم» از سوراخ چپ بينى او پرنده‏اى خردتر از ملخ و بزرگ‏تر از مگس برآيد و تا زير عرش برود، تا روز رستاخيز براى او آمرزش جويد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۴۷۶

ضرت صادق عليه السلام فرمود: هر كه عطسه زند سپس دستش را بر استخوان تيغه بينى نهد و بگويد: « الحمد للَّه رب العالمين [الحمد للَّه‏] حمدا كثيرا كما هو اهله و صلى اللَّه على محمد النبى و آله و سلم» از سوراخ چپ بينى او پرنده‏اى كوچكتر از ملخ و بزرگتر از مگس بيرون آيد و برود تا بزير عرش رسد و تا روز قيامت براى او استغفار كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۴۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از قاسم بن يحيى، از جدّش حسن بن راشد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر كه عطسه كند، بعد از آن، دستش را بر نىِ بينيش گذارد، پس بگويد كه: الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ كَثيراً كَما هُوَ أَهْلُهُ وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبىِّ وَآلِهِ وَسَلَّمَ، از سوراخ چپ بينيش مرغى بيرون آيد، كوچك‏تر از ملخ و بزرگ‏تر از مگس، و پرواز كند تا به زير عرش رسد، و طلب آمرزش نمايد از خدا از براى او تا روز قيامت». و ترجمه دعا اين است كه: «ستايش از براى خدايى كه پروردگار جهانيان است، ستايشى بسيار، چنان كه او سزاوار آن است. و صلوات فرستد خدا بر محمد كه پيغمبر است و آل آن حضرت، و سلام گويد».