روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۲۱۲
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الْعِشْرَة
محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن الحسين بن سعيد عن النضر بن سويد عن القاسم بن سليمان عن جراح المدايني قال قال ابو عبد الله ع :
الکافی جلد ۲ ش ۲۲۱۱ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۲۱۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۳۵
امام صادق (ع) فرمود: مسلمان بر مسلمان حق دارد كه برخورد به او سلام دهد و در بيمارى، از او عيادت كند و پشت سرش براى او خير خواهى كند و چون عطسه كند خودش مىگويد: « الحمد للَّه رب العالمين لا شريك له» و به او مىگويد در جواب عطسهاش:
«يرحمك اللَّه» پس او جوابش را مىگويد به اين عبارت: «يهديكم اللَّه و يصلح بالكم». و هر گاه از او دعوت كرد، او را اجابت كند و هر گاه مرد دنبال جنازه او برود.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۷۰
حضرت صادق عليه السلام فرمود: از حقوق مسلمان بر برادرش اينست كه چون باو برخورد كند سلامش كند، و چون بيمار شود بعيادتش رود، و چون پنهان شود (پشت سرش) براى او خيرخواهى كند، و چون عطسه زند و بگويد: « الحمد للَّه رب العالمين لا شريك له » باو بگويد:
«يرحمك اللَّه»
او نيز در جواب اين گويد:
«يهديكم اللَّه و يصلح بالكم»
و چون او را (بكارى يا بجائى) بخواند (و دعوتش كند) بپذيرد، و چون بميرد تشييعش كند.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۳۵
محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از حسين بن سعيد، از نضر بن سويد، از قاسم بن سليمان، از جرّاح مدائنى روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «از جمله حقى كه مسلمان را بر برادرش هست، آن است كه بر او سلام كند، چون به او برسد، و او را عيادت كند، چون بيمار شود، و از برايش خيرخواهى كند، چون پنهان باشد، و او را دعا خير كند، چون عطسه زند، مىگويد كه: الحمُدُ لِلَّهِ رَبِّ العالَمينَ لاشَريكَ لَهُ؛ يعنى: «همه ستايش از براى خدايى است كه پروردگار همه جهانيان است، در حالى كه هيچ شريكى نيست از برايش». و به او مىگويد كه: يَرْحَمُكَ اللَّهُ؛ يعنى: «خدا تو را رحمت كند». پس او را جواب مىدهد و به او مىگويد كه: يَهْديكُمُ اللَّهُ وَيُصْلِحُ بالَكُمْ؛ يعنى: «خدا شما را هدايت كند، و راه راست نمايد در دنيا به كارهاى خير و صواب، و در آخرت به درجات فوز و ثواب، و حال شما را در هر دو جهان به اصلاح آورد». و ديگر آنكه او را اجابت كند، چون او را بخواند، و در پى او برود، چون بميرد».