روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۸۰
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
حميد بن زياد عن الحسين بن محمد عن احمد بن الحسن الميثمي عن يعقوب بن شعيب عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۲۰۷۹ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۰۸۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۴۵
از يعقوب بن شعيب از امام صادق (ع) فرمود: چون خدا عز و جل اين سه آيه را فرمان داد كه به زمين فرود آيند به عرش در آويختند و گفتند: پروردگارا به كجا ما را فرود مىكنى به سوى خطاكاران و گنهكاران؟ خدا عز و جل بدانها وحى كرد كه: فرود شويد، به عزّت و جلالم سوگند، كسى از خاندان محمد (ص) و شيعيانشان شما را هر روزه در دنبال نماز واجب نخواند جز اينكه به او نظر كنم (مقصود از واجب، پنجگانه شبانه روز است) در هر روزى هفتاد نظر مهرورزى و در هر نظرى هفتاد حاجت از او برآورم و با هر چه گناه دارد او را بپذيرم؛ و آن آيات عبارتند از امّ الكتاب (سوره حمد) و (۱۸ سوره آل عمران): «گواه است خدا كه راستش اين است كه نيست شايسته پرستشى جز او و هم گواهند فرشتهها و دانشمندان»، و (۲۵۵ سوره بقره): آية الكرسى، و (۲۶ سوره آل عمران): آيه ملك.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۲۵
حضرت صادق عليه السّلام فرمود: چون خداى عز و جل باين آيات (كه در آخر حديث بيايد) فرمان داد كه بزمين فرود آيند، آنها بعرش در آويختند و گفتند: پروردگارا بكجا ما را فرو ميفرستى؟ بسوى خطاكاران و گنهكاران؟ پس خداى عز و جل بآنها فرمود: فرود شويد كه بعزت و جلال خودم سوگند كه هيچ كس از آل محمد (عليهم السلام) و شيعيان آنها شما را در هر روز دنبال نماز واجبش نخواند جز اينكه بنظر مخصوصى در هر روز هفتاد بار باو نظر كنم و در هر نظر هفتاد حاجت او را برآورم، و او را با آنچه گناه دارد بپذيرم و آن آيات عبارت است از ام الكتاب (يعنى سوره مباركه حمد) و آيه: «شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ» (سوره آل عمران آيه ۱۸) و آية الكرسى، و آيه ملك قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ ... آيه ۲۶ از سوره آل عمران).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۵۱
حميد بن زياد، از حسين بن محمد، از احمد بن حسن ميثمى، از يعقوب بن شعيب، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «چون خداى عز و جل اين آيات را امر فرمود كه به سوى زمين فرود آيند، به عرش درآويختند و عرض كردند كه: اى پروردگار ما! ما را به كجا مىفرستى؟ به سوى اهل خطا و گناهان فرو مىفرستى؟ پس خداى عز و جل به سوى اينها وحى فرمود كه: فرو رويد. پس به عزّت و جلال خودم سوگند ياد مىكنم كه هيچيك از آل محمد و شيعيان ايشان، شما را تلاوت نكند در عقب آنچه بر او واجب گردانيدهام؛ يعنى بعد از نمازهاى واجبى شبانهروزى، مگر آنكه به سوى او نظر كنم، در هر روزى، هفتاد نظر «۱»، و با هر نظر كردنى، هفتاد حاجت را از برايش روا كنم، و او را قبول كنم با آنچه در آن است از گناهان، و آن آيات، امّالكتاب است؛ يعنى سوره حمد، و آيه «شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ» «۲»، و آيهالكرسى، و آيه ملك» (يعنى «قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ» «۳»، تا آخر آيه).