روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۴
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن هشام بن سالم عن ابي عبيده عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۲۰۳ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۰۵ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۴۵
از امام صادق (ع) فرمود: سختترين چيزى كه خدا بر خلقش فرض كرده است اين است كه خدا را بسيار به ياد آرند، سپس فرمود: مقصود اين نيست كه بسيار بگويند: سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا الله و الله اكبر، گرچه آن هم از ذكر خدا است ولى مقصودم ياد خدا است در آنچه حلال كرده تا اگر اطاعت است به كار بندد و اگر گناه است وانهد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۲۷
امام صادق عليه السّلام فرمود، سختتر چيزى كه خدا بر خلقش واجب ساخته، ذكر بسيار خداست، مقصودم گفتن سبحان اللَّه و الحمد اللَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر نيست، اگر چه اين هم از جمله ذكر است، بلكه مقصود ياد آوردن خداست در آنچه حلال و حرام فرموده كه اگر طاعت خداست عمل كند و اگر مصيبت است ترك نمايد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۲۳
على، از پدرش، از ابنابىعمير، از هشام بن سالم، از ابوعبيده، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «از جمله سختترينِ آنچه خدا بر خلق خود واجب گردانيده است، كه خدا را بسيار ياد كنند». بعد از آن فرمود كه: «مقصودِ من از يادِ خدا «سُبْحانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُلِلَّهِ وَ لا الهَ الّااللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ» نيست، و هر چند كه اين قول از جمله ياد خدا باشد، وليكن مراد از آن، ياد كردن خدا است در نزدِ آنچه حلال و حرام گردانيده، پس اگر طاعت باشد، به آن عمل كند، و اگر معصيت باشد، آن را وا گذارد».