روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۴۲
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن محمد بن اسماعيل عن منصور بن يونس عن هارون بن خارجه عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۱۷۴۱ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۷۴۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۰۷
امام صادق (ع) فرمود: راستى بندهاى حاجتى به خدا عز و جل دارد و به ستايش بر خدا آغاز سخن كند و با صلوات به محمد و آل محمد تا حاجت خود را فراموش مىكند و خدا حاجتش را برآورد بىآنكه از او درخواستى كرده باشد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۶۱
و نيز آن حضرت عليه السلام فرمود: همانا بندهاى بخداى عز و جل حاجتى دارد، و به ثناء و ستايش بر خدا و صلوات بر محمد و آل محمد شروع كند تا اينكه حاجت خود را فراموش كند (و سرگرم ثناء بر خدا و صلوات شود) پس خداوند حاجت او را برآورد بىآنكه در باره آن درخواستى كرده باشد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۷۱
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد، از محمد بن اسماعيل، از منصور بن يونس، از هارون بن خارجه، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «به درستى كه بنده از برايش به سوى خدا حاجتى مىباشد، پس آغاز مىكند به ثنا بر خدا و صلوات بر محمد و آل محمد، تا آنكه حاجت خود را فراموش مىكند، و خدا آن حاجت را از برايش روا مىكند، بىآنكه آن را از او سؤال كند».