روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۱۴
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
علي بن محمد عن ابن جمهور عن ابيه عن رجاله قال قال ابو عبد الله ع :
الکافی جلد ۲ ش ۱۷۱۳ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۷۱۵ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۸۹
از امام صادق (ع)، فرمود: هر كه را حاجتى به خدا عز و جل باشد، بايد با صلوات بر محمد و آلش آن را آغاز كند و سپس حاجت خود را بخواهد و باز هم در پايان، صلوات بر محمد و آلش بفرستد، زيرا خداوند عز و جل از آن كريمتر است كه دو طرف را بپذيرد و ميانه را وانهد زيرا صلوات بر محمد و آلش از او محجوب نباشد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۵۲
حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر كه بدرگاه خداى عز و جل حاجتى دارد بايد بصلوات بر محمد و آلش شروع كند، و سپس حاجت خود را بخواهد، و در آخر هم بصلوات بر محمد و آل محمد پايان دهد، زيرا كه خداى عز و جل كريمتر از آن است كه دو طرف (دعا) را بپذيرد، و وسط (دعا) را واگذارد (و باجابت نرساند) زيرا صلوات بر محمد و آل محمد محجوب نيست (و بدون برخورد بحجابى بالا رود).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۵۷
على بن محمد، از ابنجمهور، از پدرش، از رجال خويش كه راويان حديثاند روايت كرده و گفته است كه: حضرت امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «هر كه را به سوى خداى- تعالى- حاجتى باشد، بايد كه به صلوات بر محمد و آل محمد آغاز كند، بعد از آن حاجت خود را سؤال نمايد، پس به صلوات بر محمد و آل محمد ختم كند؛ زيرا كه خداى- تعالى- از آن كريمتر است كه دو طرف را كه اوّل و آخر است قبول فرمايد و ميان را وا گذارد؛ زيرا كه صلوات بر محمد و آل محمد از آن جناب محجوب نمىشود و به سوى او بالا مىرود».