روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۰۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن علي بن الحكم و عبد الرحمن بن ابي نجران جميعا عن صفوان الجمال عن ابي عبد الله ع قال :

كُلُّ دُعَاءٍ يُدْعَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَحْجُوبٌ عَنِ اَلسَّمَاءِ حَتَّى يُصَلَّى عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۸۵

امام صادق (ع) فرمود: هر دعا كه به درگاه خدا عز و جل بكنند، محجوب است از رفتن به آسمان تا صلوات فرستد به محمد و آل محمد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۵۰

و نيز آن حضرت عليه السلام فرمود: هر دعائى كه خداى عز و جل بدان خوانده شود از رفتن بآسمان محجوبست تا صلوات بر محمد و آل محمد فرستاده شود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۵۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از على بن حكم و عبدالرحمان بن ابى‏نجران هر دو، از صفوان جمّال، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر دعايى كه خداوند- تعالى- به آن خوانده شود، محجوب است از آسمان و به سوى آن بالا نمى‏رود، تا صلوات بر محمد و آل محمد فرستاده شود».