روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۳۰
از الکتاب
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن اسماعيل بن مهران عن منصور بن يونس عن هارون بن خارجه عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۱۶۲۹ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۶۳۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۳۳
امام صادق (ع) فرمود: راستى دعا در حال آسايش و عافيت، نيازمنديهاى حال بلا را بر مىآورند (يعنى مانع نزول بلا مىشود).
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۲۰
و نيز آن حضرت عليه السّلام فرمود: دعا در حال راحتى و آسايش نيازمنديهاى در حال بلا را برميآورد (يعنى گرفتاريهاى آن زمان را برطرف ميكند.)
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۱۳
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد بن خالد، از اسماعيل بن مهران، از منصور بن يونس، از هارون بن خارجه، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «به درستى كه دعا در هنگام وسعت و رخا، باعث بيرون آوردن حاجتها است در وقت بلا».