روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۶۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

و عنه رفعه قال قال ابو عبد الله ع :

اُقْصُرْ نَفْسَكَ عَمَّا يَضُرُّهَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تُفَارِقَكَ وَ اِسْعَ فِي فَكَاكِهَا كَمَا تَسْعَى فِي طَلَبِ مَعِيشَتِكَ فَإِنَّ نَفْسَكَ رَهِينَةٌ بِعَمَلِكَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۶۳

امام صادق (ع) فرمود: خويش را از آنچه زيانش دهد باز گير پيش از آنكه از دستش بدهى و از آن جدا شوى (يعنى بميرى) و در رهائى آن بكوش جونان كه در جستن روزى مى‏كوشى، زيرا خويشتن را گرو كردار خود دارى.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۹۲

و نيز آن حضرت عليه السّلام فرمود: خويشتن را از آنچه زيانش رساند باز گير (و دست نفس را از آن كوتاه كن) پيش از آنكه از تو جدا شود، و چنانچه در جستجوى روزى ميكوشى در رهائى آن بكوش، زيرا نفس تو در گرو كردار تو است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۶۷

از او روايت است كه آن را مرفوع ساخته و گفته است كه: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «نفس خود را منع كن از آنچه به آن زيان مى‏رساند، پيش از آنكه از تو جدا شود، و در رهايى آن كوشش كن، چنان كه در طلب اسباب زندگانى خود كوشش مى‏كنى؛ زيرا كه نفست به واسطه عملت در گرو است».