روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۲۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن بكر بن صالح عن محمد بن سنان عن مفضل عن ابي عبد الله ع قال :

أَيُّمَا مُؤْمِنٍ كَانَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ مُؤْمِنٍ حِجَابٌ ضَرَبَ اَللَّهُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ‏ اَلْجَنَّةِ سَبْعِينَ أَلْفَ سُورٍ غِلَظُ كُلِّ سُورٍ مَسِيرَةُ أَلْفِ عَامٍ مَا بَيْنَ اَلسُّورِ إِلَى اَلسُّورِ مَسِيرَةُ أَلْفِ عَامٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۵۳

از امام صادق (ع)، فرمود: هر آن مؤمنى كه ميان او و مؤمن ديگر پرده و حجابى باشد، خدا ميان او و بهشت هفتاد هزار بارو و ديوار كشد كه كلفتى هر ديوارى و بارو هزار سال راه است (ميان هر بارو تا باروى ديگر مسافت هزار سال است).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۷۱

مفضل بن عمر گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر مؤمنى كه ميانه او و مؤمن ديگر حجابى باشد خداى عز و جل ميان او و بهشت هفتاد هزار ديوار بلند بكشد كه بين هر دو ديوار هزار سال راه مسافت باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۸۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از بكر بن صالح، از محمد بن سنان، از مفضّل، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «هر مؤمنى كه ميان او و مؤمنى ديگر، حجابى باشد، خداى عز و جل در ميان او و بهشت، هفتاد هزار حصار بزند، كه گُندگى هر حصارى، به قدر هزار ساله راه باشد، و ميان هر حصار تا حصارى، به قدر هزار ساله راه باشد».