روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۲۵۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

الحسين بن محمد عن علي بن محمد بن سعيد عن محمد بن مسلم عن محمد بن محفوظ عن علي بن النعمان عن ابن مسكان عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

لاَ يَزَالُ‏ إِبْلِيسُ‏ فَرِحاً مَا اِهْتَجَرَ اَلْمُسْلِمَانِ‏ فَإِذَا اِلْتَقَيَا اِصْطَكَّتْ رُكْبَتَاهُ وَ تَخَلَّعَتْ أَوْصَالُهُ وَ نَادَى يَا وَيْلَهُ مَا لَقِيَ مِنَ اَلثُّبُورِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۰۵

از ابى بصير، از امام صادق (ع) فرمود: پيوسته تا دو مسلمان با هم قهرند، ابليس شاد است و چون آشتى كنند، زانوهايش بلرزد و بهم بخورد و بندهايش از هم بگسلد و فرياد كشد: اى واى بر من از آنچه به هلاكت رسد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۵

حضرت صادق عليه السّلام فرمود: پيوسته شيطان تا دو مسلمان با هم قهر هستند شادمان است، و همين كه‏ با هم آشتى كنند زانوهايش بلرزد و بندهايش از هم جدا شود و فرياد زند: اى واى بر او (و مقصود از او خود شيطان است بشرحى كه بيايد) از آنچه بدو رسد از هلاكت.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۵۱

حسين بن محمد، از على بن محمد بن سعيد، از محمد بن مسلم، از محمد بن محفوظ، از على بن نعمان، از ابن مسكان، از ابو بصير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «پيوسته شيطان شادان است، مادامى كه دو مسلمان از يكديگر جدايى ورزند و دورى كنند، پس چون به هم رسند، زانوهاى او مى‏لرزد و به هم مى‏خورد، و بندهايش از هم جدا مى‏شود، و آواز مى‏دهد كه: اى واى بر او! چه به او رسيد از هلاكت».