روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۲۴۶
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عثمان بن عيسي عن ابي شيبه عن الزهري عن ابي جعفر ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۱۲۴۵ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۲۴۷ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۹۹
از امام باقر (ع)، فرمود: چه بد بندهاى است بندهاى كه داراى دو رو و دو زبان است، در حضور برادرش او را تمجيد كند و در پشت سر او بد گويد و از گوشت او بخورد، اگر به او بخشش كند، حسدش برد و اگر گرفتار شود او را واگذار و دنبال كار خود رود.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۳
حضرت باقر عليه السلام فرمود: چه بد بنده ايست آن بندهاى كه داراى دو رو و دو زبان است، در حضور برادرش او را ستايش كند (و يا در تمجيد او از حد بگذراند) و در پشت سر او را بخورد (و از او بدگوئى كند) اگر دارا شود (و ثروتى بچنگ آورد) بر او رشك برد، و اگر گرفتار شود دست از يارى او بردارد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۷
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد بن خالد، از عثمان بن عيسى، از ابو شيبه، از زهرى، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود: «بد بندهاى است بندهاى كه دورو و دو زبان باشد، كه برادر خود را مدح كند، در حالى كه حاضر باشد، و در حالى كه غايب باشد، او را بخورد و غيبت كند. اگر عطا شود، بر او حسد برد، و اگر به بلايى مبتلى شود، او را وا گذارد و يارى نكند».