روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۲۲
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن زيد الشحام عن ابي عبد الله ع :
الکافی جلد ۲ ش ۱۲۱ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۲۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۱۸۵
أمير المؤمنين (ع) زير ديوار كجى نشسته بود و ميان مردم قضاوت مىكرد، يكى از آنان گفت: ننشين زير اين ديوار كه شكسته است و معيوب است.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۹۶
امام صادق عليه السّلام فرمود: امير المؤمنين صلى اللَّه عليه و آله كنار ديوار خميدهئى نشسته بود و ميان مردم داورى ميكرد، يكى از آنها عرض كرد: زيرا اين ديوار منشين كه شكسته است. امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: مرد را اجلش نگهدار است (چون زمان مرگ هر كسى نزد خدا معين است. همين امر سبب مىشود كه پيش از آن نميرد) و چون حضرت از آنجا برخاست ديوارش فرو ريخت، امام صادق عليه السّلام فرمود: و امير المؤمنين عليه السّلام اين گونه كارها و أمثال آن را ميكرد، و همين است يقين.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۷۱
على بن ابراهيم، از پدرش، از ابنابىعمير، از زيد شحّام، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه: «اميرالمؤمنين عليه السلام در نزد ديوارى نشست كه ميل كرده بود، و در ميان مردم حكم مى فرمود. بعضى ازايشان عرض كرد: در زير اين ديوار منشين؛ چرا كه، آن رخنه برداشته و شايد كه خراب شود. اميرالمؤمنين- صلوات اللَّه عليه- فرمود كه: اجل مَرد و مدّتى كه از براى حياتش مقدّر و مقرّر شده، او را پاسبانى مىكند و نگاه مىدارد. و چون برخاست، آن ديوار فرود آمد». و حضرت [صادق] فرمود كه: «اميرالمؤمنين چنان بود كه مكرّر اين و امثال اين را مىكرد و يقين، اين است».