روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۱۹۰
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن ابيه عن هارون بن الجهم عن المفضل بن صالح عن سعد بن طريف عن ابي جعفر ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۱۱۸۹ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۱۹۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۶۹
از امام باقر (ع)، فرمود: ستم بر سه گونه است: ستمى كه خدا بيامرزد، و ستمى كه خدا نيامرزد، و ستمى كه خدا از آن صرف نظر نكند. اما ستمى كه خدا نيامرزد: شرك است، و آنكه خدا بيامرزد: ظلم به نفس است، و آن ستمى كه از آن صرف نظر نكند: ديونى است كه بندهها به يك ديگر دارند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۳
حضرت باقر عليه السّلام فرمود: ستم بر سه گونه است: ستمى كه خدا بيامرزد، و ستمى كه خدا نيامرزد، و ستمى كه خدا از آن صرف نظر كند، اما آن ستمى كه خداوند نيامرزد شرك است، و اما آن ستمى كه خدا بيامرزد ستمى است كه انسانى بخويشتن كند ميانه خود و خداى خود، و اما ستمى كه خدا صرف نظر نكند حقوقى است كه مردم بيكديگر دارند.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۱
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد بن خالد، از پدرش، از هارون بن جهم، از مفضّل بن صالح، از سعد بن طريف، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود: «ظلم سه قسم است: ظلمى است كه خدا آن را مىآمرزد، و ظلمى است كه خدا آن را نمىآمرزد، و ظلمى است كه خدا آن را وا نمىگذارد و از سر آن نمىگذرد. امّا ظلمى كه خدا آن را نمىآمرزد، شرك به خدا است. و امّا ظلمى كه خدا آن را مىآمرزد، ظلمى است كه مرد بر نفس خود مىكند، در آنچه ميان او و خداى عز و جل است. و امّا ظلمى كه خدا آن را وا نمىگذارد، حقّالنّاس است كه از يكديگر مىطلبند». «۱» __________________________________________________
(۱). و حضرت از آن، به مداينه ميان بندگان تعبير فرموده. و مداينه، قرض به يكديگر دادن است؛ چه ظاهر است كه همه حقوق خلايق همچنين است، با احتمال آنكه ذكر مداينه، بر سبيل مثال باشد. (مترجم)