روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۸۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن ابن محبوب عن اسحاق بن عمار قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

إِنَّ فِي‏ اَلتَّوْرَاةِ مَكْتُوباً يَا اِبْنَ آدَمَ اُذْكُرْنِي حِينَ تَغْضَبُ أَذْكُرْكَ عِنْدَ غَضَبِي فَلاَ أَمْحَقْكَ فِيمَنْ أَمْحَقُ وَ إِذَا ظُلِمْتَ بِمَظْلِمَةٍ فَارْضَ بِانْتِصَارِي لَكَ فَإِنَّ اِنْتِصَارِي لَكَ خَيْرٌ مِنِ اِنْتِصَارِكَ لِنَفْسِكَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۰۳

از اسحاق بن عمار، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: در تورات نوشته است: اى آدمى زاده! مرا به ياد آور وقتى خشم كرد، تا من هم تو را به ياد آورم وقتى خشم كردم، و تو را نابود نكنم به همراه آنها كه نابود مى‏كنم، و هر گاه به تو ستمى شد، راضى باش كه من برايت انتقام كشم، زيرا انتقام من براى تو بهتر است از انتقام خودت.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۱۴

اسحاق بن عمار گويد: شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود: در تورات نوشته است: اى آدميزاد، هر گاه خشم گيرى مرا بياد آور تا ترا هنگام خشمم بياد آورم و با آنها كه نابودشان ميكنم نابودت نكنم و چون ستمى بر تو شد، به انتقام‏گيرى من براى خود راضى باش، زيرا انتقام‏گيرى من برايت از انتقام‏گيرى خودت بهتر است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۲۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابن محبوب، از اسحاق بن عمّار روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «به درستى كه در تورات نوشته است كه: اى فرزند آدم! مرا ياد كن در هنگامى كه خشم مى‏گيرى، تا تو را در نزد خشم گرفتن خويش ياد كنم، پس تو را در ميان آنها كه هلاك مى‏كنم، هلاك نكنم. و چون به مظلمه‏اى بر تو ستم شود، به انتقام كشيدن من از برايت راضى باش؛ زيرا كه انتقام كشيدن من از براى تو، بهتر است از آنكه تو خود از براى خود انتقام بكشى».