روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۲۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن ابراهيم بن زياد الكرخي عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

ثَلاَثٌ مَلْعُونَاتٌ‏ مَلْعُونٌ مَنْ فَعَلَهُنَّ اَلْمُتَغَوِّطُ فِي ظِلِّ اَلنُّزَّالِ وَ اَلْمَانِعُ اَلْمَاءَ اَلْمُنْتَابَ وَ اَلسَّادُّ اَلطَّرِيقَ اَلْمُعْرَبَةَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۷۳

از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود: سه ملعونند و ملعونى آنها براى كار بد آنها است: آن كسى كه در سايه محل استراحت كاروانها تغوّط كند و آن كسى كه جلو گير باشد از استفاده آبى كه به نوبه مورد استفاده عموم است و نگذارد صاحب نوبت از آن استفاده كند و آن كسى كه راه روشن و معلومى را ببندد و سدّ كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۹۹

پيغمبر (ص) فرمود: سه عمل مورد لعنت است نسبت بكسى كه آنها را انجام دهد: ۱- كسى كه در سايه‏گاه قافله تغوط كند ۲- هر كه از نوبت آب كسى جلوگيرى كند ۳- كسى كه راه روشن و معلوم را به بندد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۹۹

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عمير، از ابراهيم بن زياد كرخى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: سه چيز است كه ملعون است و ملعون، هر كه آنها را به فعل آورد: يكى آنكه در سايه فرودآيندگان و جايى كه قافله فرود مى‏آيد، تغوّط كند، و ديگر آنكه آبى را كه مردم از آن برمى‏دارند، منع كند، و سيم‏آنكه سد كند راه باريكى را كه سر به شاهراه مى‏گذارد» (و آن را كوره جاده مى‏گويند).