روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۰۸
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس عن عبد الله بن سنان قال :
الکافی جلد ۲ ش ۱۰۰۷ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۰۰۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۵۳
از عبد اللَّه بن سنان، گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم از مردى كه مرتكب گناه كبيره شود و بميرد، آيا به واسطه آن از اسلام بيرون شود؟ و عذابش چون عذاب مشركان باشد يا مدّت معينى دارد و تمام مىشود؟ در پاسخ فرمود: هر كه گناه كبيره كند و پندارد كه حلال است، از اسلام بيرون رود و به سختى عذاب شود، و اگر اقرار دارد كه گناه كرده، و بر سر آن گناه بميرد، از ايمانش بدر برد و از اسلامش بيرون نبرد و عذابش سبكتر باشد از عذاب اوّلي.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۸۹
عبد اللَّه بن سنان گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: مردى كه گناه كبيرهئى كند و (توبه نكرده) بميرد، از اسلام خارج شود؟ و اگر عذاب شود، عذابش مانند عذاب مشركين (مخلد و جاودان) است يا مدت و پايانى دارد؟ فرمود: كسى كه مرتب يكى از گناهان كبيره شود، و عقيده داشته باشد كه آن حلالست، از اسلام خارج گردد و سخت عذاب شود، ولى اگر اقرار كند كه گناه كار است و بميرد، از ايمان بيرون رود، ولى از اسلام بيرون نرود و عذابش از عذاب اولى سبكتر باشد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۸۳
على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى، از يونس، از عبداللَّه بن سنان روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام را سؤال كردم از حال مردى كه گناه كبيرهاى از جمله گناه كبيره را مرتكب مىشود، بعد از آن مىميرد، آيا اين گناه، او را از اسلام بيرون مىبرد؟ و اگر معذّب شود، عذابش مانند عذاب مشركان باشد، يا آن را مدّت و انقطاعى هست كه در زمانى به سر خواهد آمد و به پايان مىرسد؟ فرمود كه: «هر كه كبيرهاى از كبائر را مرتكب شود، و گمان كند كه آن كبيره حلال است، همان او را از اسلام بيرون مىبرد، و به سختترين عذابها معذّب مىگردد، و اگر اعتراف داشته باشد كه گناه كرده است و اقرار دارد به اينكه آن گناه است، و بر آن بميرد، او را از ايمان بيرون مىبرد، وليكن او را از اسلام بيرون نمىبرد، و عذابش از عذاب اوّل آسانتر و سبكتر باشد».