روایت:الکافی جلد ۱ ش ۷۰۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن حماد بن عيسي عن ابراهيم بن عمر اليماني عن جابر الجعفي قال قال ابو عبد الله ع :

يَا جَابِرُ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَ اَلْخَلْقَ ثَلاَثَةَ أَصْنَافٍ وَ هُوَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كُنْتُمْ أَزْوََاجاً ثَلاََثَةً `فَأَصْحََابُ اَلْمَيْمَنَةِ مََا أَصْحََابُ اَلْمَيْمَنَةِ `وَ أَصْحََابُ اَلْمَشْئَمَةِ مََا أَصْحََابُ اَلْمَشْئَمَةِ `وَ اَلسََّابِقُونَ اَلسََّابِقُونَ `أُولََئِكَ اَلْمُقَرَّبُونَ‏ فَالسَّابِقُونَ هُمْ رُسُلُ اَللَّهِ ع وَ خَاصَّةُ اَللَّهِ‏ مِنْ‏ خَلْقِهِ‏ جَعَلَ فِيهِمْ خَمْسَةَ أَرْوَاحٍ أَيَّدَهُمْ بِرُوحِ اَلْقُدُسِ فَبِهِ عَرَفُوا اَلْأَشْيَاءَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحِ اَلْإِيمَانِ فَبِهِ خَافُوا اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحِ اَلْقُوَّةِ فَبِهِ قَدَرُوا عَلَى طَاعَةِ اَللَّهِ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحِ اَلشَّهْوَةِ فَبِهِ اِشْتَهَوْا طَاعَةَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كَرِهُوا مَعْصِيَتَهُ وَ جَعَلَ فِيهِمْ رُوحَ اَلْمَدْرَجِ اَلَّذِي بِهِ يَذْهَبُ اَلنَّاسُ وَ يَجِيئُونَ وَ جَعَلَ فِي اَلْمُؤْمِنِينَ وَ أَصْحَابِ اَلْمَيْمَنَةِ رُوحَ اَلْإِيمَانِ فَبِهِ خَافُوا اَللَّهَ وَ جَعَلَ فِيهِمْ رُوحَ اَلْقُوَّةِ فَبِهِ قَدَرُوا عَلَى طَاعَةِ اَللَّهِ وَ جَعَلَ فِيهِمْ‏ رُوحَ اَلشَّهْوَةِ فَبِهِ اِشْتَهَوْا طَاعَةَ اَللَّهِ وَ جَعَلَ فِيهِمْ رُوحَ اَلْمَدْرَجِ اَلَّذِي بِهِ يَذْهَبُ اَلنَّاسُ وَ يَجِيئُونَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۳۴۳

جابر جعفى گويد: امام صادق (ع) فرمود: اى جابر، براستى خدا تبارك و تعالى خلق را سه دسته آفريده و اين است قول خدا عز و جل (۶- ۱۱ سوره واقعه): «شما سه دسته بوديد كه با هم جفت شديد: أصحاب ميمنه، چه كسانند أصحاب ميمنه؟ (خوش سرانجام و با بركت) و اصحاب مشأمه. كيانند اصحاب مشأمه؟ (بدبخت و شوم) و سابقون سابقون (پيشروان درجه يك) آنان مقربانند»، دسته سابقون: رسولان خدا و مخصوصان حضرت او باشند از خلق او كه در آنها پنج نيروى روحى نهاده: ۱- با روح القدس آنها را تأييد كرده و به وسيله او هر چيز را شناخته و فهميدند. ۲- روح ايمان و عقيده كه به وسيله آن از خدا عز و جل بترسند. ۳- روحيه توانائى كه به وسيله آن فرمان خدا برند. ۴- روح شهوت كه به وسيله آن طاعت خدا جويند و از نافرمانى خدا بدشان آيد. ۵- روحيه عمومى كه به وسيله آن مردم رفت و آمد كنند و زنده باشند. و در مؤمنان اصحاب ميمنه: ۱- روح ايمان كه بدان از خدا ترسند. ۲- روحيه ناتوانى كه بدان قدرت بر طاعت خدا دارند. ۳- روحيه شهوت كه در طاعت خدا پويند. ۴- روحيه عمومى كه بدان مردم همه رفت و آمد كنند و زنده باشند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۵

جابر جعفى گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: اى جابر! همانا خداى- تبارك و تعالى- مخلوق را سه دسته آفريد، چنانچه فرمايد: «و شما سه دسته جفت هم باشيد: دست راستيها و چه دست راستيها؟!! (چگونه در نعمتهاى بهشت ميخرامند) و دست چپيها، چه دست چپيها؟!! (چگونه در عقوبات دوزخ گرفتارند) و پيشى گرفتگان كه پيشى گرفته‏اند تنها ايشان مقربانند- ۶ تا ۱۱ سوره ۵۶-» پيشى گرفتگان همان رسولان خدا و مخصوصين درگاه او از ميان مخلوق ميباشند. كه خدا در ايشان پنج روح قرار داده است: ۱- ايشان را بروح القدس مؤيد ساخت و بوسيله آن همه چيز را بدانند و بشناسند. ۲- ايشان را با روح ايمان مؤيد ساخت و با آن از خداى عز و جل بترسند ۳- آنها را بروح قوه مؤيد ساخت و با آن بر اطاعت خدا توانائى يافتند ۴- آنها را بروح شهوت (ميل و اشتها) مؤيد ساخت و با آن اطاعت خدا را خواستند و از نافرمانيش كراهت يافتند ۵- در ايشان روح حركت نهاد كه همه مردم با آن رفت و آمد كنند. و در مؤمنين دست راستى‏ها روح ايمان نهاد كه با آن از خدا بترسند و در ايشان روح قوه نهاد و با آن بر اطاعت خدا توانائى يافتند، و در ايشان روح شهوت نهاد و يا آن خواهان اطاعت خدا گشتند و در ايشان روح حركت نهاد كه مردم با آن روح رفت و آمد كنند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۸۵۹

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از حسين بن سعيد، از حمّاد بن عيسى، از ابراهيم بن عمر يمانى، از جابر جعفى روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «اى جابر، به درستى كه خداى تبارك و تعالى خلق را سه قسم آفريد و اين است معنى قول خداى عزّوجلّ: «وَ كُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً* فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ* وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ* وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ* أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ» «۱»، يعنى: و بوديد، يا خواهيد بود اصناف سه‏گانه، هر صنفى بر مرتبه‏اى: پس اصحاب دست راست، چه‏اند اصحاب دست راست؟ و اصحاب دست چپ، چه‏اند اصحاب دست چپ؟ و پيشى‏گيرندگان، پيشى گيرندگانند اين گروه پيشى‏گيرندگان. نزديك گردانيده شده‏اند از روى درجه و مرتبه». حضرت فرمود كه: «پس پيشى‏گيرندگان، رسولان خدا عليهم السلام اند و خاصه‏هاى خدا از خلق او كه به آن جناب اختصاص دارند، و ديگرى را در ايشان هيچ مدخليّتى نيست، و خدا پنج روح را در ايشان قرار داده است، و ايشان را تقويت فرموده به روح‏القدس كه به آن، همه چيز را شناختند، و ايشان را تقويت فرموده و به روح ايمان كه به آن، از خداى عزّوجلّ ترسيدند، و ايشان را تقويت فرموده به روح قوّت و قدرت كه به آن، بر طاعت خداى عزّوجلّ توانايى به هم رسانيدند، و ايشان را تقويت فرموده به روح و شهوت و خواهش كه به آن، خواهش طاعت و فرمان‏بردارى خداى عزّوجلّ به هم رسانيدند، و نافرمانى او را ناخوش داشتند، __________________________________________________

(۱). واقعه، ۷- ۱۱.

و روح حركت كردن و در نورديدن و رفتن را در ايشان قرار داده و آن، روحى است كه مردمان به آن مى‏روند و مى‏آيند. و در مؤمنان كه اصحاب دست راست‏اند، روح ايمان را قرار داد كه به آن، از خدا ترسيدند، و روح قوّت را در ايشان قرار داد كه به آن، بر طاعت خدا قوّت و قدرت به هم رسانيدند و روح شهوت را در ايشان قرار داد كه به آن، خواهشمند طاعت خدا شدند، و روح حركت كردن و درنورديدن و رفتن را در ايشان قرار داد كه مردمان به آن، مى‏روند و مى‏آيند».