روایت:الکافی جلد ۱ ش ۶۱۴

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن موسي بن سعدان عن عبد الله بن القاسم عن ابي سعيد الخراساني عن ابي عبد الله ع قال قال ابو جعفر ع :

إِنَ‏ اَلْقَائِمَ‏ إِذَا قَامَ‏ بِمَكَّةَ وَ أَرَادَ أَنْ يَتَوَجَّهَ إِلَى‏ اَلْكُوفَةِ نَادَى مُنَادِيهِ أَلاَ لاَ يَحْمِلْ أَحَدٌ مِنْكُمْ طَعَاماً وَ لاَ شَرَاباً وَ يَحْمِلُ حَجَرَ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ‏ وَ هُوَ وِقْرُ بَعِيرٍ فَلاَ يَنْزِلُ مَنْزِلاً إِلاَّ اِنْبَعَثَ عَيْنٌ مِنْهُ‏ فَمَنْ كَانَ جَائِعاً شَبِعَ وَ مَنْ كَانَ ظَامِئاً رَوِيَ‏ فَهُوَ زَادُهُمْ حَتَّى يَنْزِلُوا اَلنَّجَفَ‏ مِنْ ظَهْرِ اَلْكُوفَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۲۱۵

امام باقر (ع) فرمود: چون قائم (ع) در مكه قيام كند و آهنگ كوفه نمايد جارچى او جار كشد: مبادا كسى با خود خوراك يا آب بردارد، و حجر حضرت موسى كه بار يك شتر است با خود حمل كند و در هر منزلى فرود آيد چشمه‏اى از آن بجوشد و هر گرسنه از آن بنوشد سير شود و هر تشنه از آن بنوشد سيراب گردد، همين توشه آنها است تا در نجف- كه پشت كوفه است- منزل گيرند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۳۶

امام باقر عليه السلام فرمود: چون حضرت قائم در مكه قيام كند و خواهد متوجه كوفه شود مناديش فرياد كشد كه، كسى خوردنى و آشاميدنى همراه خود بر ندارد، و سنگ حضرت موسى كه بوزن يك بار شتر است با آن حضرتست، در هر منزلى كه فرود آيند، چشمه آبى از آن سنگ بجوشد كه گرسنه را سير و تشنه را سيراب كند و همان سنگ توشه آنهاست تا هنگامى كه در نجف بپشت كوفه فرود آيند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۷۴۱

محمد بن يحيى، از محمد بن حسين، از موسى بن سعدان، از عبداللَّه بن قاسم، از ابوسعيد خراسانى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود كه: «امام محمد باقر عليه السلام فرمود كه: قائم ما چون در مكّه قيام كند، و اراده نمايد كه متوجه كوفه گردد، جارچى آن حضرت جار كند كه: هيچ از شما طعام و شراب و آب و نان را بر ندارد، و سنگ موسى بن عمران را بردارد، و آن يك بار شتر است. پس در هيچ منزلى فرود نيايد، مگر آن‏كه از آن سنگ چشمه جارى شود. پس هر كه از آن بخورد و گرسنه باشد، سير شود و هر كه تشنه باشد سيراب گردد، و همان توشه ايشان است تا در نجف اشرف فرود آيد از پشت كوفه».