روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۵۵
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
و عنه عن محمد بن علي عن عثمان بن عيسي عن سماعه عن ابي بصير قال قال ابو جعفر ع :
الکافی جلد ۱ ش ۵۵۴ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۵۵۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۶۵
ابو بصير از امام باقر (ع) در اين آيه: «بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ» فرمود: اى ابو محمد، به خدا مقصود آن نيست كه ميان دو جلد مصحف قرار دارد، گفتم: قربانت چه كسانند (كه آن را در سينه دارند؟) فرمود: جز ما اميد مىرود كه كى باشد؟
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۱۰
ابو بصير گويد: امام باقر عليه السلام اين آيه (۴۸ سوره ۲۹) را قرائت نمود و سپس فرمود: بخدا اى ابا محمد! خدا نفرمود: قرآن آيههائيست ميان دو جلد قرآن (تا مردمى گويند قرآن كه حجت خداست بر ما، همين آيات ميان دو جلد يعنى از صفحه اول تا صفحه آخر است و محتاج به امامى كه آن را تفسير كند نميباشيم) عرض كردم: قربانت گردم كيانند ايشان؟ (دانشمندانى كه حقايق قرآن در سينه آنهاست) فرمود: توقع ميرود كه جز ما چه اشخاصى باشند؟!
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۶۷۹
و از او، از محمد بن على، از عثمان بن عيسى، از سَماعه، از ابوبصير روايت است كه گفت: امام محمد باقر عليه السلام فرمود كه: «اين آيه «بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ»، دليل علم ما است و آنكه ما، حافظ قرآنيم». يا اين آيه را خواند و بعد از آن فرمود كه:
«اى ابا محمد، به خدا سوگند كه خدا نفرموده كه اين قرآن، آيتهاى روشن است در ميان دو پهلوى مصحف؛ چه، در آيه است كه در سينههاى اهل علم است».
ابوبصير مىگويد كه: عرض كردم كه: فداى تو گردم، ايشان كيانند؟ حضرت فرمود كه:
«كيست كه احتمال دهد كه ايشان غير ما باشند؟».