روایت:الکافی جلد ۱ ش ۴۵۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عمن ذكره عن الحسن بن موسي الخشاب عن جعفر بن محمد عن كرام قال قال ابو عبد الله ع :

لَوْ كَانَ اَلنَّاسُ رَجُلَيْنِ لَكَانَ أَحَدُهُمَا اَلْإِمَامَ وَ قَالَ إِنَّ آخِرَ مَنْ يَمُوتُ‏ اَلْإِمَامُ لِئَلاَّ يَحْتَجَّ أَحَدٌ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ أَنَّهُ تَرَكَهُ بِغَيْرِ حُجَّةٍ لِلَّهِ عَلَيْهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۷

امام صادق (ع) فرمود: اگر تنها دو مرد در زمين باشند، بايد يكى از آن دو امام باشد و فرمود: به درستى كه آخر كسى كه بميرد امام است تا كسى نماند كه بر خداى عز و جل حجت گيرد كه او را بى‏حجت واگذاشته.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۵۳

و فرمود: اگر مردم زمين تنها دو كس باشند يكى از آن دو امامست و فرمود: آخرين كسى كه‏ بميرد امامست تا كسى بر خداى عز و جل احتجاج نكند كه او را بدون حجت واگذاشته است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۵۶۷

محمد بن يحيى، از آن‏كه او را ذكر كرده، از حسن بن موسى خشّاب، از جعفر بن محمد، از كرّام روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «اگر مردم همه دو نفر باشند، كه يكى از اين دو نفر البته امام خواهد بود». و فرمود كه: «به تحقيق كه آخر كسى كه مى‏ميرد، امام است تا آن‏كه كسى بر خداى عزّوجلّ حجت نتواند آورد، كه او را واگذاشته بى آن‏كه حجت خدا بر او تمام باشد».