روایت:الکافی جلد ۱ ش ۳۴۰
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن عيسي عن ابن ابي عمير عن ابن اذينه عن الاحول قال :
الکافی جلد ۱ ش ۳۳۹ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۳۴۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۳۸۳
احول گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم از روحى كه در آدم (ع) دميده شده كه خدا مىفرمايد (۳۸ سوره ۱۱): «چون او را درست كردم و در او از روح خود دميدم» فرمود: آن روح مخلوق است و روحى هم كه در عيسى بود مخلوق بود.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۸۱
احول گويد: از حضرت صادق (ع) در باره روحى كه در آدم (ع) دميده شد پرسيدم كه خدا فرمايد:
(۳۸ سوره ۱۱) «چون او را برابر ساختم و از روح خود در او دميدم» حضرت فرمود: آن روح مخلوقست و هم روحى كه در عيسى بود مخلوق بود.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۴۲۱
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند از احمد بن محمد بن عيسى، از ابن ابى عُمير، از ابن اذينه از احول كه گفت: از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال كردم از آن روحى كه در حضرت آدم بود و فرموده خداى تعالى: «فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» «۲»، يعنى: «پس راست كنم او را (يعنى صورت آدم) بر وجهى كه مستعد دميدن روح باشد، و بدمم در او روح خويش را، پس بيفتيد براى او سجده كنندگان». حضرت فرمود كه: «آن، روحى است آفريده شده، كه خدا آن را آفريده، و روحى كه در عيسى بود، آفريده شده بود» (و خدا كه روح آدم و عيسى را به خويش نسبت داده، معنى آن مىآيد). __________________________________________________
(۲). حجر، ۲۹.