روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۹۰
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
علي بن محمد عن سهل بن زياد عن محمد بن علي بن ابراهيم عن علي بن حماد عن المفضل قال :
الکافی جلد ۱ ش ۱۱۸۹ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۱۱۹۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۶۳
مفضل گويد: به امام صادق (ع) گفتم: چگونه بوديد آنگاه كه شما در اظله مىزيستيد؟ فرمود: اى مفضل، نزد پروردگار خود بوديم، نبود نزد او كسى جز ما، در يك سايه سبز رنگ، او را تسبيح مىگفتيم و تقديس مىكرديم و به يگانگى مىستوديم و به بزرگوارى ياد مىنموديم، جز ما نه فرشته مقربى بود و نه صاحب روحى تا آنكه براى او آفرينش همه چيز پيش آمد و آفريد هر چه را خواست چنانچه خواست از فرشتهها و ديگران و سپس علم آن را به ما داد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۲۷
مفضل گويد: بامام صادق عليه السلام عرضكردم: آنگاه كه در اظله (عالم ارواح يا عالم مثال يا عالم ذر) بوديد بچه كيفيت بوديد؟ فرمود: نزد پروردگار خود بوديم، كسى جز ما نزد او نبود در سايه سبزى بوديم. و خدا را تسبيح و تقديس و تهليل و تمجيد ميگفتيم، و هيچ فرشته مقرب و جاندارى غير ما نبود، تا آنكه خدا آفرينش چيزها را اراده كرد، پس آنچه خواست، چنان كه خواست از ملائكه و غير آنها آفريد، و سپس علم آن را بما رسانيد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۵۲۱
على بن محمد، از سهل بن زياد، از محمد بن على بن ابراهيم، از على بن حمّاد،از مفضّل روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: چگونه بوديد در وقتى كه در صورت سايهها و روحهاى بىبدن بوديد؟ فرمود كه: «اى مفضّل، ما در نزد پروردگار خويش بوديم و كسى غير از ما در نزد آن جناب نبود، و در سايهبانِ سبزى، او را تسبيح و تقديس و تهليل و تمجيد مىكرديم، و غير از ما، هيچ فرشته مقرّب و هيچ صاحب روحى نبود تا آنكه اراده خدا به آفريدن چيزها تعلّق گرفت. پس آنچه را كه خواست آفريد، به آن كيفيّتى كه خواست؛ از فرشتگان و غير ايشان. بعد از آن، علم اينها را به ما رسانيد و خبر اينها را به ما داد».