روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۵۰

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن محمد بن اورمه عن علي بن حسان عن عبد الرحمن بن كثير عن ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِهِ تَعَالَى وَ هُدُوا إِلَى اَلطَّيِّبِ مِنَ اَلْقَوْلِ‏ وَ هُدُوا إِلى‏ََ صِرََاطِ اَلْحَمِيدِ قَالَ ذَاكَ‏ حَمْزَةُ وَ جَعْفَرٌ وَ عُبَيْدَةُ وَ سَلْمَانُ‏ وَ أَبُو ذَرٍّ وَ اَلْمِقْدَادُ بْنُ اَلْأَسْوَدِ وَ عَمَّارٌ هُدُوا إِلَى‏ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ وَ قَوْلِهِ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ اَلْإِيمََانَ‏ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ‏ يَعْنِي‏ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ‏ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ اَلْكُفْرَ وَ اَلْفُسُوقَ وَ اَلْعِصْيََانَ‏ اَلْأَوَّلَ وَ اَلثَّانِيَ وَ اَلثَّالِثَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۰۵

از امام صادق (ع) در تفسير قول خدا تعالى (۲۴ سوره حج): «و رهنمائى شدند به گفتار خوش و رهنمائى شدند به راه پسنديده» فرمود: اينان حمزه و جعفر و عبيده و سلمان و ابو ذر و مقداد بن اسود و عمّارند كه رهنمائى شدند به امير المؤمنين (ع). و در تفسير قول خدا (۷ سوره حجرات): «دوست داشتنى كرد براى شما ايمان را و آن را در دل شما آراست (مقصود امير المؤمنين است) و بد داشت به نظر شما كفر و فسق و نافرمانى را» مقصود أولى و دومى و سومى است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۹۹

امام صادق عليه السلام راجع بقول خداى تعالى: «بگفتار خوب هدايت شدند و براه ستوده هدايت يافتند- ۲۴ سوره ۲۲-» فرمود: اينها حمزه و جعفر و عبيده و سلمان و ابو ذر و مقداد بن اسود و عمار هستند كه بامير المؤمنين عليه السلام هدايت يافتند. و قول خداى تعالى: «خدا ايمان را محبوب شما كرد و آن را در دل شما بياراست (مقصود از ايمان امير المؤمنين است) و كفر و فسق و نافرمانى را مكروه شما كرد- ۷ سوره ۴۹-» مقصود اولى و دومى و سومى است (پس امير المؤمنين عليه السلام بواسطه قوت و شدت ايمانش، گويا عين ايمان شده و همچنين غاصبين خلافت عين كفر و فسق و عصيانند).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۵۷

حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از محمد بن اورَمه، از على بن حسّان، از عبدالرحمان بن كثير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است در قول خدا: «وَ هُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَ هُدُوا إِلى‏ صِراطِ الْحَمِيدِ» «۱»، يعنى: «و راه نموده شدند به چيزى پاكيزه از گفتار، و راه نموده شدند به راه خداوند ستوده كه مستحق حمد است»، كه آن حضرت فرمود: «مراد از اين ره نموده شدگان، حمزه و جعفر و عبيده و سلمان و ابوذر و مقداد بن اسود و عمّارند كه راه نموده شدند به امير المؤمنين عليه السلام». و در قول آن جناب: «حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ» «۲»، كه ترجمه آن اين است كه: «خدا دوست گردانيد به سوى شما ايمان را و آن را راست در دل‏هاى شما» فرمود كه: «مقصود، امير المؤمنين عليه السلام است». «وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ» «۳»، يعنى: «و مكروه گردانيد و دشمن ساخت به سوى شما كفر و پوشيدن حق و فسوق و بيرون رفتن از فرمان خدا و عصيان و نافرمانى از روى عناد و طغيان را». و حضرت فرمود كه: «مقصود، اول و دويم و سيم‏اند» (يعنى: ...). __________________________________________________

(۱). حج، ۲۴.
(۲). حجرات، ۷.                                                                                                                                                         (۳). حجرات، ۷.