روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۹۸

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن محمد بن النعمان عن سلام عن ابي جعفر ع :

فِي قَوْلِهِ تَعَالَى قُولُوا آمَنََّا بِاللََّهِ‏ وَ مََا أُنْزِلَ إِلَيْنََا قَالَ إِنَّمَا عَنَى بِذَلِكَ‏ عَلِيّاً ع‏ وَ فَاطِمَةَ وَ اَلْحَسَنَ‏ وَ اَلْحُسَيْنَ‏ وَ جَرَتْ بَعْدَهُمْ فِي‏ اَلْأَئِمَّةِ ع‏ ثُمَّ يَرْجِعُ اَلْقَوْلُ مِنَ اَللَّهِ فِي اَلنَّاسِ فَقَالَ‏ فَإِنْ آمَنُوا يَعْنِي اَلنَّاسَ‏ بِمِثْلِ مََا آمَنْتُمْ بِهِ‏ يَعْنِي‏ عَلِيّاً وَ فَاطِمَةَ وَ اَلْحَسَنَ‏ وَ اَلْحُسَيْنَ‏ وَ اَلْأَئِمَّةَ ع‏ فَقَدِ اِهْتَدَوْا وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمََا هُمْ فِي شِقََاقٍ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۷۵

سلام، از امام باقر (ع) در قول خدا تعالى: (۱۳۱ سوره بقره): «بگوئيد ايمان آورديم به خدا و آنچه نازل شده است به سوى ما» كه فرمود: همانا مقصود از اين خطاب على است و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام و پس از ايشان اين خطاب جارى است در باره ائمه (ع) سپس گفتار از طرف خدا بر مى‏گردد به وضع حال مردم كه فرموده: «اگر ايمان آورند» يعنى مردم «به مانند آنچه شما بدان ايمان آورديد» مقصود: على و فاطمه و حسن و حسين و ائمه عليهم السلام هستند: «پس محققاً هدايت يافتند و اگر رو بر تافتند پس همانا آنان در خلافِ راهِ حقّند».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۸۱

امام باقر عليه السلام راجع بقول خداى تعالى: «بگوئيد بخدا و آنچه بسوى ما نازل شده ايمان‏ آورديم» فرمود: مقصود از اين خطاب على عليه السلام و فاطمه و حسن و حسين است، و پس از ايشان در باره ائمه عليهم السلام جاريست، سپس گفتار خدا متوجه مردم مى‏شود و ميفرمايد: «پس اگر ايمان آوردند (يعنى مردم) بآنچه شما ايمان آورده‏ايد (مقصود على و فاطمه و حسن و حسين و ائمه عليهم السلام‏اند) هدايت يافته‏اند و اگر رو گردان شدند، ايشان در راه خلاف و دشمنى هستند- ۱۳۱ سوره ۲-».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۲۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از حسن بن محبوب، از محمد بن نُعمان، از سلّام، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است در قول خداى تعالى: «آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا» «۱»، يعنى: «گرويده‏ايم به خدا و آنچه فرو فرستاده شد به سوى ما». كه آن حضرت فرمود: «مقصود خدا از آن، على و فاطمه و حسن و حسين است عليهم السلام. و بعد از ايشان اين آيه در باب ائمه عليهم السلام جارى است. بعد از آن، سخن خدا برگشت نمود در باب سنيان و در باب ايشان تكلم كرد و فرمود: «فَإِنْ آمَنُوا»، يعنى: پس اگر ايمان بياورند سنيان، «بِمِثْلِ ما آمَنْتُمْ بِهِ»، يعنى: «بمانند آنچه شما ايمان آورده‏ايد به آن» يعنى: على و فاطمه و حسن و حسين و ائمه عليهم السلام، «فَقَدِ اهْتَدَوْا»، «پس هر آينه راه راست يافته‏اند». «وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما هُمْ فِي شِقاقٍ» «۲»، «و اگر برگردند از ايمان به آن، پس، جز اين نيست كه ايشان با حق در خلاف و نزاع‏اند». __________________________________________________

(۱). بقره، ۱۳۶.
(۲). بقره، ۱۳۷.