تَبِع
ریشه کلمه
- تبع (۱۷۴ بار)
قاموس قرآن
تبع و اتبّاع به معنى پيروى است. خواه به طور معنوى و اطاعت باشد مثل [بقره:38]، هر كه از هدايت من پيروى كند براى آنها خوفى نيست و محزون نمىشود و خواه به طور محسوس و دنبال كردن نحو [يونس:90]، فرعون و لشگريانش آنها را تعقيب كردند و از پى آنها رفتند. [بقره:262]، سپس در پى چيزى را كه انفاق كردهاند مِنَّتى يا اذيّتى قرار نمىدهند [مرسلات:17]، آيا پيشينيان را نابود نكرديم سپس ديگران را از پى ايشان مىبريم. و با آيه «فَاَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ...) ديدم كه باب افعال به معنى پيروى و دنبال كردن و هم پيرو قرار دادن است. [يوسف:38]، از دين پدرانم پيروى كردم. تَبَع: بر وزن فرس به معنى تابع است واحد و جمع در آن يكسان مىباشد (قاموس) [ابراهيم:21]، ما به شما تابع بوديم. تّبيع (بر وزن شريف) را ناصر و كمك گفتهاند و اين از آن جهت است كه كمك در پى يارى و كار آدمى مىباشد [اسراء:69]، سپس بر ما به سبب آن عذاب يارى و تابعى نيابيد. كه از پى شما آمده و از ما باز خواست كند. متتابع: پى در پى [نساء:92].