الْأَمَد
از الکتاب
ریشه کلمه
- امد (۴ بار)
قاموس قرآن
مدّت. زمان [حديد:16]، مدّت بر آنها دراز شد، دلهايشان سخت گرديد. راغب گويد تفوت اَمزد و اَبَد آنست كه اَبَد به معنى زمان غير محدود و اَمَد به معنى زمان محدود ولى مجهول الحد است. و فرق ميان زمان و اَمَد به اعتبار آخر مدت گفته مىشود ولى زمان شامل اول و آخر مدت است بدين سبب گفتهاند مَدَى و اَمَد به متقاربند. امد، چهاربار در قرآن آمده است آل عمران:30، كهف: 12، حديد: 16، جن:25.
کلمات نزدیک مکانی
عَلَيْهِم فَقَسَت قُلُوبُهُم فَطَال وَ قَبْل مِن کَثِير الْکِتَاب مِنْهُم فَاسِقُون أُوتُوا اعْلَمُوا أَن کَالّذِين يَکُونُوا لا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...