المسد ٣

از الکتاب
کپی متن آیه
سَيَصْلَى‌ نَاراً ذَاتَ‌ لَهَبٍ‌

ترجمه

و بزودی وارد آتشی شعله‌ور و پرلهیب می‌شود؛

ترتیل:
ترجمه:
المسد ٢ آیه ٣ المسد ٤
سوره : سوره المسد
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سَیَصْلَی»: به آتش داخل خواهد شد و بدان خواهد سوخت (نگا: نساء / ، ابراهیم / ، إسراء / ). «ذَاتَ لَهَبٍ»: زبانه‌کش و مشتعل (نگا: مرسلات / ).


نزول

شأن نزول آیات ۱ تا ۵:

«شیخ طوسى» گویند: رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم مردم را جمع کرد و گفت: خداوند مرا به سوى شما عموماً و به سوى قریش خصوصاً مبعوث نموده است و اگر این بعثت مرا بپذیرید، مالک عرب و عجم شده و آن‌ها را به تصرف خویش خواهید درآورد، گفتند: بعثت تو براى چیست؟

گفت: براى آنست که به شما بگویم، بگوئید: لا اله الّا اللّه و انّى رسول اللّه، ابولهب که در آن میان بود. گفت: تبّا لهذا من دین اللّه، سپس این سوره نازل گردید.[۱][۲]

تفسیر


نکات آیه

۱ - ابولهب در آخرت، به آتش گرفتار شده و در آن باقى خواهد ماند. (سیصلى نارًا) «صلى النار»; یعنى، به سختى گرفتار حرارت آتش شد (قاموس). «صلاة» (ریشه «یصلى» در نظر زجّاج) در اصل بر ملازمت دلالت دارد (لسان العرب). بنابراین «یصلى النار»، بیانگر خلود است.

۲ - آتش دوزخ، داراى شعله اى عظیم و زبانه اى هولناک است. (نارًا ذات لهب) «لهب»; یعنى، زبانه آتش و یا شعله ور شدن آن هر گاه از دود خالى باشد (قاموس). نکره بودن «لهب»، بر عظمت و هولناکى آن دلالت دارد.

۳ - قیامت، نزدیک و گرفتارى ثروتمندان مخالف دین به آتش دوزخ، حتمى است. (سیصلى) حرف «سین» در «سیصلى» در تهدید به کار رفته و بر حتمى بودن دلالت دارد (کشاف). در تفاوت «سین» و «سوف» گفته شده است: «سین» بر استقبال نزدیک دلالت دارد.

۴ - ثروت و مقام، مانع گرفتارى به شعله هاى آتش جهنم نیست. (ما أغنى عنه ماله و ما کسب . سیصلى نارًا ذات لهب)

۵ - گرایش نیافتن ابولهب به اسلام تا آخر عمر، از پیشگویى هاى قرآن (سیصلى نارًا ذات لهب)

موضوعات مرتبط

  • ابولهب: جاودانگى ابولهب در جهنم ۱; کفر ابولهب ۵
  • ثروت: نقش ثروت ۴
  • جهنم: حتمیت جهنم ۳، ۴; عظمت شعله آتش جهنم ۲; ویژگیهاى آتش جهنم ۲; هولناکى آتش جهنم ۲
  • دین: حتمیت عذاب اخروى مخالفان دین ۳
  • قرآن: پیشگوییهاى قرآن ۵
  • قیامت: نزدیکى قیامت ۳

منابع

  1. صاحب مجمع البیان از سعید بن جبیر و او از ابن عباس نقل نماید که گفت: روزى پیامبر بالاى کوه صفا رفت و فرمود: یا صباحاه قریش به او روى آوردند. گفتند: چه شده است؟ فرمود: اگر به شما خبر بدهم که دشمن در صبح یا در شب در کمین شما است. از من باور می‌دارید یا نه؟ گفتند: بلى باور مى کنیم سپس فرمود: بدانید که من نذیر و ترساننده شما هستم از عذابى که به علت گمراهى و جهالت در جلو روى شما قرار گرفته است. ابولهب گفت: تبا لک، براى همین موضوع ما را به اینجا خوانده اى؟
  2. طبرى صاحب جامع البیان از طریق اسرائیل از ابواسحق و او از مردى از همدان که به او یزید بن زید مى گفتند: روایت کند که زن ابولهب اغلب خار و خاشاک را جمع می‌کرد و جلو راه پیامبر مى گذاشت و راه را بر او مسدود مى ساخت چنان که ابن المنذر نیز در تفسیر خود از عکرمة مانند آن را روایت نموده است.